Во местата каде што се одгледува грозје, постои обичај на празникот Преображение, верниците да донесуваат во црквите грозје од првата берба за да биде благословено.

Благословувањето на грозјето на Преображение се објаснува во богословските, антрополошките и космолошките димензии на овој празник.

Господ во „шестиот ден“ или „по осум дни“, по претскажувањето на Неговите страдања, „на висока гора… се преобрази пред нив (Петар, Јаков и Јован), и заблеска неговото лице како сонце, а облеките му станаа бели како светлина“.

Овој е Создателот на светот, но и господар на последните денови. Овој е лозата која „на небото има корен, а на земјата, пак, ластари – лоза обрезана по телото, но не во коренот – лоза по третиот ден обрезана, која го расцвета гроздот на воскресението“.

Нормално е со Преображението на Господ да се просветлува и прославува целиот свет.

Созданието се радува и го стекнува блесокот што го имаше при создавањето во времето. Поради оваа причина и созданието, одговарајќи славословно на овој дар и надеж, се обраќа кон неговиот Создател и Му благодари, но и Црквата на најсоодветниот празник на создавањето и на крајот, на обновата и на надежта, има обичај да го благословува светот и неговите почетоци, така уверувајќи нѐ дека обновувањето почнува од Бога, поминува низ природата и завршува во спасението на човекот.

Благословувањето на грозјето, на тој претставник на почетоците на светот, е едно литургиско дејство кое го нагласува – особено славословниот и благодарствен принос на материјата на земните плодови на нашиот Бог Создател на сѐ. Многу повеќе, кога овој лозов плод ни го дава виното, кое Христос го благослови во Кана, за да го нагласи преобразувањето во Христа на светот, но и ни го предаде на Тајната Вечера, како елемент, кој заедно со лебот, во часот на Божествената Литургија благодатно се онетленуваат, претворени во Господови „тело и крв“, Божествена евхаристија (=благодарност).

Освен тоа, благословувањето на грозјето ја нагласува потребата од постојано духовно плодоносие и преобразителен пат на човекот, како „да заблескаме на височината на добродетелите, и да се удостоиме со Божествената слава“ (стихови од службата на Преображение).

Професор Г. Скалци, „Εφημέριος“, септ. 2000, 11-14 стр.

Превод од грчки јазик: Свештеник Јани Мулев