Верувај му на Бога
„Господ е Пастир мој“ ( Пс. 22:1 )
Во овој псалм, Давид го опишува својот однос со Господ. Тој е зависен од својот Бог, како што овцата зависи од пастирот. Тој сфаќа дека раката Господова е над него, дека Господ го држи и во оваа свест сета негова сила. Не скршнува од патот, оди таму каде што Господ го води; тој не избира сам храна, тој прифаќа сè од раката на Давателот. И така оди понатаму и понатаму, постигнувајќи го најдоброто. Ова пасиште го води до живеалиштето на Самиот Пастир. Благодатта изобилно се излева врз него и тој е среќен.
А ти, брате мој, по кој пат си? Дали скршнуваш од вистинското пасиште, јадеш од забранетиот плод, ја гасиш жедта од загадениот извор на грешни задоволства? Како се чувствувате за волјата Божја, дали и давате прво место во вашето срце, во вашите аспирации?
Или бегаш од Неговиот збор? Ако е така, тогаш нема да најдете ниту мир ниту вистинска среќа! Вашата душа ќе се најде во безводна пустина. Побрзајте кон Добриот Пастир, Неговиот стап ќе ве води; Оној, кој го даде Својот живот за овците, сам може да го исполни целиот наш живот со Себе. Да Му веруваме и без да се двоумиме ни за миг, да Го следиме, за да нè одведе во мирни води и зелени пасишта. Тој „ја покрепува душата моја, ме води по патот на правдата заради името Свое“ ( Пс. 22:3 ).
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/06/blog-post_33.html
