Контакт
Кога Христос отиде да ја воскресне ќерката на Јаир, исцели и една жена која патеше од дванаесет години крвавење. Раскрвавената жена (која според преданието е Света Вероника) била исцелена со тајно допирање на работ на Христовата туника.
Христос му дал посебно значење на овој факт. И покрај обидот на раскрвавената жена да остане незабележана, поради срам, но и страв да не биде отфрлена и избркана од толпата како законски нечиста, Христос јавно ја „разобличува“ и ја „присилува“ да го признае својот чин.
Се разбира, неговата цел не е да ја омаловажи, туку да ја прослави. Да ја истакне, да ја пофали, да ја врати на најдобар начин во очите на оние што ја презираа.
Преправајќи се дека не ја познава, прашува кој го допрел. Неговите ученици, згрозени од гужвата, му велат: Што бараш сега, Христе мој? Толку многу луѓе се туркаат околу тебе и паѓаат врз тебе и велиш кој те допрел? Но Христос инсистира: Само еден ме допре.
На многу начини луѓето го допираат Христос. Раскрвавената жена тајно го допрела само на работ од неговата облека, а Христос веднаш ја покрил со својот благослов. Но, немаше одговор од него на рамнодушните допири на толпата. Како никогаш да не се случиле. Контактите непроменети. Се разбира, и други ја допираа Христовата облека. Оние кои тоа го правеа со вера, со ставот на крвавата жена, беа исцелени (Матеј 14, 36).
За други тоа беше сосема ирелевантно. Војниците кои го распнаа Христа, ја поделија неговата облека не само што ја допреа, туку секако ја носеа и облеката на Христос. Ова не им донесе ништо добро.
Други, пак, ја допреа не само облеката, туку и самиот Христос. Секој на свој начин секогаш. Блудницата се помаза со миро и ги целива неговите Свети нозе, добивајќи простување и спасение. И Јуда го бакна, но со лажен бакнеж. Телото Христово беше предадено на толпата, на слугите на фарисеите, на војниците. Тие ги положија рацете врз него и го задржаа (Марко 14, 46). Тие го допираа неговото осветено тело со несветен став. Го камшикуваа, го извалкаа, го облекоа во лажна царска облека, го камшикуваа, го влечеа до Крстот, му ги заковаа рацете и нозете.
Никој немаше корист од оние кои така го допреа Христа . Сите беа повредени. Но, Света Вероника, која (според традицијата) со почит го избриша Неговото крваво лице на пат кон Голгота, го доби неракотворниот лик на шамивчето, но и во срцето.
Така, ние му пристапуваме на Христа на многу начини. Христијаните, секако, сакаат да веруваат дека го „допираме“ правилно, побожно, како блудницата и крвавата жена. И ние не ги допираме само неговите одежди или стапалата, туку се осмелуваме и го земаме „целото тело“ со Светата Причест. Секако дека тврдиме дека „ќе те бакнам како Јуда“, но дали е тоа навистина така? Дали го почитуваме само „со нашите усни“ , додека нашите срца се „далеку“ ? (Ис. 29, 13).
Ќе биде штета ако нашиот контакт со Него остане само на површината. Но, ќе биде драматично трагично ако се покаже дека е штетно.
Имајте благословена недела! Добар месец
Отец Димитриј Боку
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/10/blog-post_27.html
