„Не можам повеќе да издржам“
Често ја слушаме непријатната изјава, обично изговорена донекаде отворено:
„Не можам повеќе да издржам. Неможам понатаму! Ја достигнав мојата граница. Ја прекинувам мојата борба“.
Пациент, кој страда и трпи од непријатните последици од својата болест, може да даде такви или слични причини. Човек на кој му се прави неправда, на кого го клеветат или се соочува со неоправдана полемика од своите сограѓани.
Човек, кој се соочува со финансиски тешкотии и се бори со својата дневница за да го издржува семејството.
Мајка на многу деца, која се бори цел ден, а често и цела ноќ, да ги воспитува своите деца, да им служи на нивните различни потреби, да го трпи нивниот инает, да ги исправи нивните грешки.
Млад човек, кој жестоко се бори со непопустливиот непријател ѓаволот, со грешниот менталитет на современиот свет, со своите лични страсти и слабости, за да ја задржи својата чистота и да остане цврсто во својата вера.
Некогаш човек се изморува, му се снемува силата, душата му се разочарува и спонтано излегуваат зборовите полни со разочарување и горчина: „Не можам повеќе да издржам“. И колку повеќе го кажувате, толку повеќе верувате во тоа. И колку повеќе верува во тоа, толку повеќе неговата сила се парализира и борбата престанува.
Во овие тешки моменти, кога чувствуваме дека силата нè напушта и душата ни се наведнува, да стоиме мирно и да размислуваме трезвено.
Човекот има многу моќи, кои не ги дава сите во борбата на својот живот. Тоа се физички сили и ментални сили, кои остануваат скриени во него и неискористени.
Секој од нас има резерви на издржливост, за кои не знаеме, бидејќи остануваат неактивни, додека не се случи нешто необично и некоја посебна причина не го предизвика нивното појавување и нивното активно делување во нашите животи.
Сигурно на сите ни се случило, во одреден момент кога ќе се почувствуваме целосно исцрпени, да се појави некој несекојдневен настан кој не држел будни уште многу часови, дури и со упорни напори да се справиме со тоа.
И тогаш се прашуваме:
Како издржав? Како не колабирав под дополнителен напор? Каде најдов сила и да се борам тогаш, со такви неповолни услови и Господ даде и успеав?
Да, Бог дал.
На човекот му даде резерви на многу моќи. И човекот трпи. Затоа, иако можеби многупати во минатото сме го кажале непријатното:
„Не можам повеќе“, сепак издржавме и трпиме. И ќе продолжиме да издржиме.
Многупати слушаме за авантурите низ кои поминале некои наши ближни и со страв велиме: „Не би можел да издржам на нивно место“. Но, кога во нашите животи дојдоа околности можеби потешки од овие, ние истрајавме. Затоа што Бог дава сила.
Апостол Павле, обраќајќи им се на христијаните од Коринт, вели дек „Бог, Кој нема да позволи да бидете искушувани повеќе од силата ваша, а заедно со искушението ќе ви даде и излез, за да можете да трпите“ (1. Кор. 10:13).
Седобриот и човекољубив Отец, нашиот Господ и Бог, ја знае нашата издржливост и затоа дозволува искушенија не поголеми од нашата сила, туку секогаш пропорционални со нашата издржливост.
А кога дозволува некое искушение, дава и сила да не подигне. И Тој го прави ова за да ја зголеми нашата сила, за да се трудиме посилно и на крајот да бидеме наградени со поголеми награди.
Затоа Тој не дозволува човекот од искушенијата да страдаа непотребно. Но да се засилиме и да напредуваме. Тој е блиску до нас и со својот љубовен поглед ја следи нашата борба и го зајакнува со својата семоќна благодат секој добар напор што го правиме.
Се чини дека божествено вдахновениот апостолски говор особено им се обраќа на оние кои се подготвени да го положат оружјето и да се откажат од битката велејќи: „Не можам повеќе да издржам“. Не знаеш колку можеш да издржиш. Некој друг знае.
А Тој, ако навистина не можеш повеќе, ќе испрати искушение и ќе ти олесни.
Но, ако Тој сè уште не го подигне искушението, тоа значи дека вие сè уште трпите, со помош на Неговата семоќна Благодат, и мора да се борите со трпение и сила. Тогаш ќе излезете победници и многу зајакнати од вашата борба, ќе бидете крунисани за вашата победа.
И повеќе ќе го фалиш Бога за големите искушенија во твојот живот, преку кои Неговата семудра промисла и Неговата бескрајна љубов која ја зајакнаа твојата душа и го изработија твоето спасение.
Издржи, брате мој. Можете да издржите. Не плашете се во тешкотиите на вашата борба. Не се соочувајте со нив само со сопствената сила. Не слушајте го ѓаволот, кој секогаш се обидува да ја обесхрабри душата, да ги парализира нејзините сили, за да ја прекине борбата.
Слушнете ја утешителниот и зајакнувачкиот Божји збор што ја кажува за верниот човек: „ Ќе повика кон Мене, и ќе го чујам“ (Пс. 90:15).
И донесете одлука да се борите непопустливо секогаш, со убедување дека можете сè и секогаш да издржите со силата што ви ја дава заедницата со Христос,
Оној што го зајакнува и помага секој свој посветен слуга, кој со вера и смирение ја бара Неговата помош, богато ја прима, а победникот со чудење исповеда:
„Се можам преку Исуса Христа, Кој ме крепи“ (Филипјаните 4:13).
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/11/blog-post_51.html
