Појавувањата на Света Параскева на Светиот старец отец Јаков Цаликис
Надвор од нивното село Фаракли (северниот дел на Евија), на еден рид се наоѓала Црквата на Света Параскева, ова било и негово друго училиште во раните години. Малиот Јаков одеше таму многу редовно и и се молеше на Светителката.
Самиот Светиот старец Јаков ја раскажува средбата со Светителката: „Со рацете ја ископав почвата и создадов врежани скалила, за аџиите лесно да се искачуваат до Црквата. Ја изметев црквата, ги запалив свеќите и седнав и ги гледав Иконите, во апсолутната ноќна тишина на напуштениот рид.
Ниту се плашев сам, ниту пак помислата на кукавичлук некогаш ме вознемири.
Тогаш ја видов Светителката како монахиња, како излегува од Олтарот, го преминува својот храм и надвор во дворот се наведнува и ги мие своите свеќници. Со мојот детски ум реков дека Светителката си ги мие садовите, како мајка ми секоја вечер, колку и да беше уморна, секогаш ги миеше садовите, бидејќи мислеше дека може да умре ноќе, а наутро жените да најдат неизмиени садови и бидете скандализирани поради недостигот на домаќинство.
Имајќи го предвид овој факт, помислив дека Светителката ноќе ги мие садовите.
Една ноќ, додека одев во црквата вообичаено и додека бев на неколку метри од црквата, ја гледам Светителката како монахиња која стои надвор и ми вели:
- Дојди овде, Јаков, да разговарам со тебе!
Се исплашив, нозете ми се тресеа и и велам:
– Се плашам да ти се доближам. Кажи ми од каде стојам, што сакаш да ми кажеш. Се плашам да ти се доближам.
Тогаш Светителката ми вели:
– Зошто се плашиш од мене? Доаѓаш и се грижиш за мојата црква толку долго и ми палиш свеќи! Сакам да ти кажам многу. Прашај ме каква услуга сакаш од мене, каков подарок да ти дадам.
Тогаш и велам:
– Ќе ја прашам мајка ми и ќе ти кажам, а веднаш се свртев и истрчав дома.
И кажувам на мајка ми дека ја видов Света Параскева и ме замоли да и кажам каква услуга сакам да ми направи.
- Си ја видел Света Параскева дете мое? Како ја виде? Што точно се случи? Ме праша мајка ми.
Затоа, откако детално и објаснив , таа ми рече:
– Дете мое, моли ја Светителката да ти ја даде твојата среќата.
По некоја вечер отидов во црквата и повторно ја гледам Светителката како монахиња која ме чека пред нејзината црква. Стојам малку подалеку и и велам:
- Сакам да ми ја дадеш среќата.
Тогаш Светителката ми кажа:
– Твојата среќа…? Во животот ќе видиш многу слави и почести и злато/пари ќе помине низ твоите раце (и светицата направи гест со раката покажувајќи го големото количество, изобилството), но тоа нема да те допре.
И навистина, рече старецот, низ моите раце поминаа безброј пари, но сè отиде до целта, кај страдалниците, сиромашните, бездомниците. И уште многу работи ми кажа Света Параскева и и пак се стрчав назад во мојата куќа“.
- А дали ме лажеше Света Параскева, брате мој? Дали ми даде малку среќа? -Таа ме направи свештеник на Божјите тајни!
„Порано наоѓав пештери и се молев таму...“
Сепак, од деветгодишна возраст, Јаков секогаш бил повикан да чита молитви. Отец Тодосис кој бил свештеник бил во друго село. Го викаа во болест и во секоја тешка ситуација. Дали животните се разболеа? Го повикаа Јаковаки да им прочита молитва и беа добро. Исто и со децата. Дури и за жените кои имаа потешкотии да се породат, го нарекуваа Јаковаки. Ќе отидеше со масло од Света Параскева, крстно ќе ја преминеше вратата од куќата, ќе се помолеше и ќе заминеше. Жената се ослободуваше.
Доцна попладне секој ден после училиште одеше и ги пали свеќите во црквата Аја Параскеви (неговото училиште). Тој отиде сам и сакаше да остане до доцна во ноќта.
(од книгата: „Свет старец - блажениот о. Јаков“, Издание на Светиот манастир Свети Давид од Евија, 1996 г.)
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/08/blog-post_49.html
