Срце мудро
„Господи, Ти си ни прибежиште од род во род; Научи не така со десницата Твоја, па да се здобиеме со мудро срце“ ( Пс. 89:1;12 ).
Од род во род, единствениот Господ останува наше засолниште и потпора, Само Тој никогаш не се менува, Тој е сидрото на нашето спасение. Тој е „вечната тврдина“ ( Исаија 26:4 ) за која зборува пророкот Исаија - таа тврдина што никогаш нема да не предаде, на која можеме и мораме да се потпреме, никогаш да не се колебаме.
Не секому му е дадено „мудро срце“, но ако се молиме за тоа секој ден, без сомнение, тоа ќе ни биде дадено. Често повторуваме дека сè е можно со Господа, но дали всушност сфаќаме дека во секоја потреба, во секоја грижа, во секое искушение имаме еден исход, една утеха, една поддршка - ова е нашиот Семоќен и Семилостив Отец на небесата ?
Ние самите сме немоќни, слаби, неразумни и колку повеќе сме свесни за нашата слабост, толку сме посилни, бидејќи „Мојата сила наполно се покажува во слабоста“, вели Господ ( 2. Кор. 12:9 ), и само преку потпирајќи се единствено на Него, можеме да добиеме сила и енергија. „Научи не така со десницата Твоја, па да се здобиеме со мудро срце“, за секој ден да извојуваме победа над себе и барем на некој начин и донекаде да одиме напред на патот кон Него.
Од дневникот на еден православен свештеник
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/07/blog-post_41.html
