Христе мој, што мислиш за мене?
За мене, како и за секој човек, постојат 4 мислења:
а) Мислењето е она што луѓето го велат за мене. Она за што се грижиме е што велат луѓето. Сега ме слушаш и формираш мислење за мене. Ако те тераат да дадеш мислење за мене, твоето мислење не оди никаде. Никаде не е потребно. Или ќе ме прати во пеколот, или во рајот. Ти не можеш никаде да ме испратиш.
б) Друго мислење е што велат моите роднини за мене. Моите роднини и пријатели ме познаваат подобро од светот и тие можат да напишат свое мислење за мене. А сепак ова не води никаде!
в) Третото мислење е моето мислење за себе. Знам и тајни работи за себе кои никој не ги знае, па ни моите роднини. Можам и јас да имам мислење. Но, ова не води никаде, нема ефект.
Чие мислење потоа поминува? Четвртото мислење поминува…
г) Пренеси го мислењето на Распнатиот. Мислењето на Христос поминува! Какво мислење имаш за мене или јас за сите не е важно, Неговото мислење е важно... Не какво мислење имате, ниту јас, туку какво мислење има Тој. Тоа мора да ме одржува. Сите други мислења немаат тежина.
За време на Судот преовладува мислењето Христово. Мора да бидеме загрижени за него, да знаеме кое тоа. Зашто колку и да се оправдуваме, толку лошо паѓаме.
Затоа човекот мора да го праша Христа и да каже:
- Христе мој, што мислиш за мене?
Ако човек вака се однесува во својот живот, ќе исправи многу работи за себе... Затоа што Христос со Неговата љубов ќе му помогне,да го потсети со некого, некој настан или некој сон дека тоа што го прави и во што верува не е точно.
Но, за жал, немаме понизност да Го молиме...
Димитриос Панагопулос
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/09/blog-post_35.html
