ЗА ВЕРАТА, ПОЧИТТА И ЉУБОВТА КОН ДУХОВНИОТ ОТЕЦ
Умешно и грижливо држете ги довербата и љубовта кон својот духовен раководител, зашто во тоа се состои и животот и смртта на душата.
Не нажалувајте го својот духовен отец, ако сакате да Го гледате лицето Божјо.
Оној што го нажалува него, треба да знае дека Го нажалува Христа.
Како тогаш после смртта ќе Го погледне Христа?
2. Верувам, чедо мое, дека ќе направиш и повеќе од она што ти го советувам и ќе видиш колку добро ќе се чувствуваш!
Никогаш не му допуштајте на непријателот да ве нападне со лоши помисли против вашиот Духовник , зашто таквите помисли се змии преполни со отров.
Биди целосно предаден на својот духовен отец. Слушај ги неговите зборови како да ги изговара Самиот Христос.
Љубовта, почитта и совршеното послушание кон духовниот отец , му носат спокој. Успокојувајќи го својот Старец го успокојуваш Бога и сè што правиш за Старецот за Бога правиш.
3. Чедо мое, не се сомневај во тоа што ти се случува. Едно вистинско духовно чедо така го љуби својот духовен отец којшто духовно го родил со содејство на благодатта Божја.
Се молам Христос секогаш да го исполнува твоето срце со Својата Божествена љубов, којашто вистински го обновува верниот христијанин.
4. Послушникот бива смртно повреден кога нема смирено и искрено да му се открие себеси на духовникот.
Како што болниот не може да се исцели ако не му покаже на лекарот каква му е раната или болеста, зошто продолжуваат болките или температурата... така и послушникот, кога нема да му ги покаже своите душевни рани на својот духовен лекар - не се исцелува.
Тоа што го спречува да покаже од што боледува е неговиот егоизам.
Според тоа, чеда мои, да го фрлиме под нозете тој змеј и да го погубиме со мечот на Светата исповед и со земање духовни лекови од духовниот лекар, Духовникот, кој нам ни ги дава заради нашето исцелување.
5. Да бидеме будни, чеда мои, и да се присилуваме себеси. Што чекаме? Крајот се приближува и ќе се најдеме во неволја.
Што ќе ни помогне тогаш?
Во таа голема нужда ќе ни помогнат сегашната грижливост во должностите, во стекнувањето на добродетелите и особено - духовното единство со нашите духовни родители преку животот со кој сме им угодиле.
Ако сме духовно раздвоени од својот духовен отец заради нашата непослушност и заради тоа што го осудуваме, како ќе се утврдиме во смртниот час против демоните?
Без неговите свети молитви - како да се најдеме во присуството на Самиот Исус Христос? Чии молитви ќе нè ослободат кога ќе се вознесеме и ќе наидеме на воздушните митарства?
Тие на Духовникот?
Тие нè напуштија, бидејќи во овој живот го растажувавме, така што тие веќе немаат никаква сила во оној миг на нужда.
Според тоа, чеда мои, да се погрижиме да живееме согласно волјата Божја за да Му угодиме и за да ни подари вечен покој во Своите прегратки.
6. Твоето прашање, чедо мое, е прашање коешто главно се однесува на твојот духовен отец. Многупати ви зборував дека ѓаволот стравува од Духовниците и дека љубовта и довербата кон нив е најголемата сигурност за секого што заради љубовта Божја ќе им се потчини.
Меѓутоа, секој којшто греши во послушанието кон духовниот отец, во истиот миг ја губи неговата заштита и со тоа започнува пропаста на послушникот.
Бидејќи ѓаволот ова го знае, не се двоуми да отпочне војна користејќи ги помислите против духовникот и обидувајќи се да ги преувеличи неговите слабости во таа мера што послушникот да поверува дека нема никаква корист од него, дека не се покажал добар итн.
Кога ѓаволот ќе го увери во тоа, тој и го победува.
Меѓутоа, кога ќе го затекне послушникот утврден, го напушта и отвара друг фронт.
Реткост е послушникот да не води ваква војна.
Старец Ефрем Филотејски и Аризонски
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/07/blog-post_85.html
