Во време кога во квалитетот на храната се повеќе се сомнева и кога стравот од последици станува секојдневие, важно е да се запамети дека Православната вера е нашата најсигурна поддршка. Храната што е благословена и прекрстена не е само телесна потреба, туку е дар од Бога. Знакот на Крстот и молитвата пред оброк не се обична формалност, туку чин на вера што ја осветува храната и ја прифаќа како дар кој носи живот, а не страв.
Родителите имаат посебна одговорност да ги учат своите деца за овој духовен аспект од животот. Научувајќи го детето уште од рана возраст да се моли, да се заблагодарува и да бара благослов за тоа што го јаде, ние не само што го подготвуваме за одговорност за физичкото здравје, туку и за духовна сигурност.
Пет-шестгодишно дете може да ја знае молитвата „Оче наш“ во целост и да го разбере нејзиното значење, бидејќи таа е основа за верата што ќе го следи во текот на неговиот живот.
Исто така, учењето на детето за постот не е само за ограничување на храната, туку и за дисциплина, благодарност и духовен раст.
Со благослов на духовниот отец, детето може да почне лесно да пости, во согласност со неговата возраст од 7 години и преку тоа да научи да се потпира на Бога.
Верата не е страв, туку сигурност во Божјото присуство.
И ако испијат нешто смртоносно, нема да им наштети (Мк. 16, 18) - тоа се зборови кои не треба да се сфатат како предизвик на природата, туку како потсетник дека Божјата благодат ги победува сите стравови.
Кога човек во себе ја носи Божјата благодат, стравот се повлекува и неговото место го зазема Божјиот мир.
Знакот на Крстот не е само симбол, туку молитва на дело. Со Крстниот знак ја осветуваме храната, домот, себеси и сè околу нас.
Поучувајќи ги децата за ова, ние не само што ги штитиме од стравовите на модерното време, туку им овозможуваме да чекорат низ животот со вера, а не со страв.
Лекцијата е едноставна: животот со вера не е живот со страв.
Потпирајќи се на Бога и добивајќи благослов за сè што правиме, се зајакнуваме себеси и оние околу нас, бидејќи Божјата благодат не е во она што го јадеме, туку во она во што веруваме.
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/11/blog-post_33.html
