Змијата, која „стана јагне“.
Не се знае името на тој подвижник, кој во историјата останал како „Опашаниот со змијата“. Свети Пајсиј Светогорец им ја раскажа оваа приказна на своите духовни чеда.
Еден подвижник се подвижувал во колиба, во дивите и нескротливи делови на Света Гора. Беше многу едноставен и вреден, работеше без престан и непрестајно се молеше. Каде што работеше подвижникот имаше многу змии, кои беа навикнати на него и не се плашеа од него. Меѓутоа, една од овие змии тешко би ги оставила нозете и му се мешала во работата. Подвижникот во одреден момент се изморил постојано да ја фаќа и да ја фрла за да не го вознемирува, па нашол друго решение: ја извадил од нозете и ја ставил на него, како појас, врзувајќи ја со јазол. И така тој можеше да ја продолжи својата работа.
Монахот, кој му донел храна, го видел и исплашен извикал. Но подвижникот му рече:
Не се плаши! Христос рекол: Бестрашно ќе газите на отровни змии и ќе газите врз лавот и змејот, и никој од овие ѕверови нема да ти наштети.
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/07/blog-post_28.html
