Благодат на душата на христијанинот
Христијаните имаат должност, според Господовата заповед, да станат Свети и совршени. Совршенството и Светоста најпрво се врежани длабоко во душата на христијанинот и оттаму се втиснуваат во неговите мисли, желби, зборови, дела. Така, благодатта Божја, која е во душата, се излева во целиот надворешен карактер.
Христијанинот мора да биде добар со сите. Нека неговите зборови и дела ја зрачат благодатта на Светиот Дух кој пребива во неговата душа, да сведочи за неговата христијанска состојба и да го прослави името Божјо.
Оној што се мери со зборови се мери и со дела. Оној што ги зема предвид зборовите што ќе ги каже, ги зема предвид и постапките што ќе ги изврши и никогаш нема да ги надмине границите на доброто и доблесно однесување.
Благодатните зборови на христијанинот се одликуваат со благост. Тие се она што раѓа љубов, носи мир и радост. Напротив, озборувањето раѓа омраза, непријателства, таги, кавги, немири и војни.
Затоа, да бидеме секогаш љубезни. Од нашите усни никогаш не треба да излезе зол збор, збор што не е посолен со Божјата благодат, туку секогаш благодатни зборови, добри зборови, зборови кои сведочат за Христовата добрина и за нашето умствено одгледување.
Христијанинот мора да го слави Бога и со тело и со дух. На крајот на краиштата, и двете му припаѓаат на Бога и затоа Тој нема моќ да ги обесчестува или расипува, туку како Свети нешта мора да ги користи со голема благодарност.
Оној што се сеќава дека неговото тело и неговиот дух се Божји, има стравопочит и таен страв кон нив, а тоа придонесува да бидат чисти од секаква нечистотија, во континуирана заедница со Оној со Кого се осветуваат и зајакнуваат.
Човекот го прославува Бога со своето тело и дух, прво кога ќе се сети дека е осветен од Бога и соединет со него, а потоа, кога ќе ја соедини својата волја со Божјата волја за да прави секогаш добро и пријатно и Неговата совршена волја.
Таквиот човек не живее за себе, туку за Бога. Тој работи за царството Божјо на земјата. Тој го слави Бога во сè, зборови и дела. Неговите постапки, направени за доброто на неговите ближни, го поттикнуваат прославувањето на Божественото име. Неговиот живот, осветлен со Божествена светлина, свети како силна светлина. Така неговата состојба станува патоказ кон Бога за оние кои сè уште не Го познаваат.
Свети Нектариј Егински
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2025/01/blog-post_13.html
