Божествената молитва
Тема секогаш актуелна и секогаш горлива за секој свесен христијанин. Нејзината важност и нејзината вредност се навистина непроценливи за секој кој дури и рудиментарно се труди да живее според волјата Божја.
Но, што е со нас слабите луѓе? Честопати оставаме неискористено такво неверојатно ефикасно оружје или го користиме неправилно во моменти кои често се критични, кога нашите највисоки духовни интереси се во прашање.
Колку е вистина, ние самите грешиме, кога таквата привилегија единствена за човекот ја сведуваме на студена, формална должност без тоа раздвижување на душата, што го дава чувството за нејзината големина!
И тогаш се прашуваме зошто нашиот духовен живот изгледа толку блед, толку блед без пулс и енергија, заглавен во матните води на духовната мрзеливост. Не е претерување ако кажеме дека молитвата е елемент на животот на човекот.
Колку што можеме биолошки да живееме без вода и воздух, толку можеме духовно без молитва.
Свети Јован Синајски вели: Молитвата по својот квалитет е однос и соединување на човекот со Бога, а по својата енергија, конституција и зачувување на светот, помирување со Бога, мајка на солзите, како и ќерка, простување на гревовите, мост што спасува од искушенија, ѕид што нè штити од таги, уривање на војни, дело на ангелите, храна на сите тела, идна радост, бескрајна работа, извор на доблести, конзул на дарови, невидлив напредок, храна на душата, просветлување на умот, чекан што победува на очајот, доказ за надеж, растурање на тагата, богатство на монасите, ризница на исихастите, намалување на гневот, огледало на духовниот напредок, откривање на нештата што доаѓаат,знак на духовната слава што ја има...
Не бидете претенциозни за зборовите на вашата молитва. Многупати едноставните и непристојни џагорчиња на малите деца го радувале и задоволувале нивниот Небесен Татко.
Не барај да кажуваш многу во својата молитва, за да не се расее твојот ум, барајќи зборови. Зборот на вера го спасил разбојникот. Разговорноста во молитвата многупати создавала имагинација и дифузија во умот, додека монологот, напротив, го концентрира умот.
А некаде на друго место вели: Покажи ја сета своја храброст и подготвеност (кога се молиш) и самиот Бог ќе го имаш за учител во својата молитва.
Не може да нè научат како да гледаме, бидејќи природно и самите го знаеме тоа. Исто така, не можеме да ја научиме убавината на молитвата преку учењето на другите. Затоа што молитвата за свој учител го има Бога. Оној што го учи човекот на знаење, а на блажените им дава надеж и ги благословува годините на праведниците.
Свети Амфилохиј Макрис на таа тема вели: Умната молитва е основа на совршенството.
Првиот степен на духовно воздигнување е умствената молитва.
На почетокот на молитвата чувствувате радост, потоа сладост и на крајот солзите доаѓаат како плод. Затоа што сега го чувствуваш присуството на Исус.
Кога ќе ја негувате молитвата, нема да бидете уморни, нема да бидете вознемирени, нема да бидете поспани за време на богослужбите, бидејќи вашето тело сега ќе биде облечено. Фустанот не е ниту тажен, ниту ладен, ниту уморен...
Молитвата решава сè. Можете да шетате покрај морето. Ги уништува далечините. Тас ја менува волјата на луѓето. Таа секогаш дава храброст, верба и трпение во нашиот живот.
Грижете се за соединувањето на вашата душа по Бога.
Кога одите по линиите на молитва, тишина и проучување, ќе го видите Христос како живее во вашето срце
Без молитва не е лесно да се издржи, ниту да се молчи.
Кога негувате молитва, не ви пречат ветровите на искушението. Неговата моќ слабее, ништо не ви може.
Молитвата нека биде ваш ѕид, штит и оклоп.
Мора да имаме трпение и молитва...
Ќе завршиме со Свети Ефрем Катунакиски кој нагласува: Бог сака да имаме чисто срце. Да внимаваме само на Бога. Бог не сака друштво во нашите срца, Тој сака само Тој да царува. Ако можеме да го постигнеме ова, тогаш лесно можеме да ја постигнеме и молитвата на срцето...
Умствената молитва малку по малку го доведува човекот до првата благодат на крштевањето
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/11/blog-post_93.html
