† Господе Исусе Христе, Сине Божији, помилуј ме мене грешниот †
ДЕМОНИЗАМ...
Во моментов, демонизмот брза да го замени подмолниот материјализам, како поток од брза вода, буквално преплавувајќи ги земјите од Православниот регион, за жал, Православни сега само од историска гледна точка.
Еден бран на демонизација следи по друг бран. Сè беше измешано во „вештерскиот котел“: окултните извози од Тибет и Хиндустан, мистериите на древниот паганизам што изгледаа долго закопани во гробиштата на историјата, учењата на окултните секти и здруженија што тајно постоеја во земјите на Европа. Сега одеднаш се појавија како печурки по силен дожд.
Експанзијата на окултизмот се зголемува не секоја година, туку секој ден. Сега богохулните и сурови ритуали на сатанизмот престануваат да бидат конспиративни. Се појави нова гранка на демонизмот: ритуални убиства. Скриена, навидум нежна форма на магија - астрологијата - постојано се шири преку општиот печат и постепено навлегува во менталитетот на современиот човек. Древните учења на херметизмот, орфизмот, гностицизмот итн. оживуваат. Се отвораат масонски ложи, во кои учествуваат познати личности од модерната култура. Не е случајно што првата масонска ложа во посткомунистичкиот период во Русија се отвори во Домот на писателите. Розенкројцерите, илуминатите, теозофистите и антропософистите, за кои може да се каже дека „нивното име е легија“, се собрале под црното знаме на сатаната. Тие се обединети од заедничка омраза кон христијанството, а особено кон Православието.
Духовните катастрофи мора да им претходат на овие трагични настани, на глобалните катастрофи и катаклизми, кои ни се откриени во Откровението. Сатанистите гордо изјавуваат дека нивната религија ќе биде најголемата во 21 век. Сепак, овие несреќни луѓе го претставуваат Божјиот лик, иако се затемнети од демонски гревови. Нивната душа е како слика изгорена во оган и покриена со саѓи, каде што контурите на поцрнетото лице едвај се распознаваат. Тие се, до одреден степен, наши најблиски, бидејќи можноста за покајание и преродба сè уште им е отворена. За оние кои сакаат да се преобратат од окултизам во Православие, свештеникот мора нужно да ја покаже моралната сила, интегритетот и внатрешната убавина на христијанството - нешто што недостасува во окултизмот и магијата. Свештеникот не треба да ги знае деталите за окултните учења. За ова важно дело мора да постои молитвена подготовка и љубов кон човекот кој паднал во бездната.
Демонизмот е како духовна епидемија што го зафатила целиот свет како чума. Во Стариот завет, окултистите биле подложени на смртна казна. Во Новиот завет, гревот е тој што е подложен на смрт, но не и грешникот.
Мора да се бориме против демонската моќ, но во исто време да одржуваме сочувство кон луѓето кои се измамени од сатаната. Православната Црква не отфрла никого што се обраќа кон Неа.
Архимандрит Рафаил (Карелин)
† Господе Исусе Христе, Сине Божији, помилуј ме мене грешниот †
Во моментов, демонизмот брза да го замени подмолниот материјализам, како поток од брза вода, буквално преплавувајќи ги земјите од Православниот регион, за жал, Православни сега само од историска гледна точка.
Еден бран на демонизација следи по друг бран. Сè беше измешано во „вештерскиот котел“: окултните извози од Тибет и Хиндустан, мистериите на древниот паганизам што изгледаа долго закопани во гробиштата на историјата, учењата на окултните секти и здруженија што тајно постоеја во земјите на Европа. Сега одеднаш се појавија како печурки по силен дожд.
Експанзијата на окултизмот се зголемува не секоја година, туку секој ден. Сега богохулните и сурови ритуали на сатанизмот престануваат да бидат конспиративни. Се појави нова гранка на демонизмот: ритуални убиства. Скриена, навидум нежна форма на магија - астрологијата - постојано се шири преку општиот печат и постепено навлегува во менталитетот на современиот човек. Древните учења на херметизмот, орфизмот, гностицизмот итн. оживуваат. Се отвораат масонски ложи, во кои учествуваат познати личности од модерната култура. Не е случајно што првата масонска ложа во посткомунистичкиот период во Русија се отвори во Домот на писателите. Розенкројцерите, илуминатите, теозофистите и антропософистите, за кои може да се каже дека „нивното име е легија“, се собрале под црното знаме на сатаната. Тие се обединети од заедничка омраза кон христијанството, а особено кон Православието.
Духовните катастрофи мора да им претходат на овие трагични настани, на глобалните катастрофи и катаклизми, кои ни се откриени во Откровението. Сатанистите гордо изјавуваат дека нивната религија ќе биде најголемата во 21 век. Сепак, овие несреќни луѓе го претставуваат Божјиот лик, иако се затемнети од демонски гревови. Нивната душа е како слика изгорена во оган и покриена со саѓи, каде што контурите на поцрнетото лице едвај се распознаваат. Тие се, до одреден степен, наши најблиски, бидејќи можноста за покајание и преродба сè уште им е отворена. За оние кои сакаат да се преобратат од окултизам во Православие, свештеникот мора нужно да ја покаже моралната сила, интегритетот и внатрешната убавина на христијанството - нешто што недостасува во окултизмот и магијата. Свештеникот не треба да ги знае деталите за окултните учења. За ова важно дело мора да постои молитвена подготовка и љубов кон човекот кој паднал во бездната.
Демонизмот е како духовна епидемија што го зафатила целиот свет како чума. Во Стариот завет, окултистите биле подложени на смртна казна. Во Новиот завет, гревот е тој што е подложен на смрт, но не и грешникот.
Мора да се бориме против демонската моќ, но во исто време да одржуваме сочувство кон луѓето кои се измамени од сатаната. Православната Црква не отфрла никого што се обраќа кон Неа.
Архимандрит Рафаил (Карелин)
Во моментов, демонизмот брза да го замени подмолниот материјализам, како поток од брза вода, буквално преплавувајќи ги земјите од Православниот регион, за жал, Православни сега само од историска гледна точка.
Еден бран на демонизација следи по друг бран. Сè беше измешано во „вештерскиот котел“: окултните извози од Тибет и Хиндустан, мистериите на древниот паганизам што изгледаа долго закопани во гробиштата на историјата, учењата на окултните секти и здруженија што тајно постоеја во земјите на Европа. Сега одеднаш се појавија како печурки по силен дожд.
Експанзијата на окултизмот се зголемува не секоја година, туку секој ден. Сега богохулните и сурови ритуали на сатанизмот престануваат да бидат конспиративни. Се појави нова гранка на демонизмот: ритуални убиства. Скриена, навидум нежна форма на магија - астрологијата - постојано се шири преку општиот печат и постепено навлегува во менталитетот на современиот човек. Древните учења на херметизмот, орфизмот, гностицизмот итн. оживуваат. Се отвораат масонски ложи, во кои учествуваат познати личности од модерната култура. Не е случајно што првата масонска ложа во посткомунистичкиот период во Русија се отвори во Домот на писателите. Розенкројцерите, илуминатите, теозофистите и антропософистите, за кои може да се каже дека „нивното име е легија“, се собрале под црното знаме на сатаната. Тие се обединети од заедничка омраза кон христијанството, а особено кон Православието.
Духовните катастрофи мора да им претходат на овие трагични настани, на глобалните катастрофи и катаклизми, кои ни се откриени во Откровението. Сатанистите гордо изјавуваат дека нивната религија ќе биде најголемата во 21 век. Сепак, овие несреќни луѓе го претставуваат Божјиот лик, иако се затемнети од демонски гревови. Нивната душа е како слика изгорена во оган и покриена со саѓи, каде што контурите на поцрнетото лице едвај се распознаваат. Тие се, до одреден степен, наши најблиски, бидејќи можноста за покајание и преродба сè уште им е отворена. За оние кои сакаат да се преобратат од окултизам во Православие, свештеникот мора нужно да ја покаже моралната сила, интегритетот и внатрешната убавина на христијанството - нешто што недостасува во окултизмот и магијата. Свештеникот не треба да ги знае деталите за окултните учења. За ова важно дело мора да постои молитвена подготовка и љубов кон човекот кој паднал во бездната.
Демонизмот е како духовна епидемија што го зафатила целиот свет како чума. Во Стариот завет, окултистите биле подложени на смртна казна. Во Новиот завет, гревот е тој што е подложен на смрт, но не и грешникот.
Мора да се бориме против демонската моќ, но во исто време да одржуваме сочувство кон луѓето кои се измамени од сатаната. Православната Црква не отфрла никого што се обраќа кон Неа.
Архимандрит Рафаил (Карелин)
Comments
Post a Comment
Напиши коментар