Десет минути, само ти и самиот... Се чини едноставно. Но, многу е тешко...

Не си искрен/а. Не кон мене, ниту кон другите.

Не си искрен со себе.

И самото ова, и бидете сигурни во тоа, е извор на многу зло и грдотија.

Ги криеш, ги закопуваш, ги потиснуваш во себе, работите што те засегаат. И се обидуваш да се преправаш дека не постојат, дека не те мачат, дека не се важни.

Но, тоа не функционира на тој начин. Тие се таму, и како што времето одминува, се повеќе и повеќе од нив се акумулираат, тие ќе мирисаат сè полошо и полошо.

Оваа искреност што ја изгуби, бори се да ја пронајдеш, човеку...

Обидете се да се изолирате десет минути, не повеќе, секој ден.

Десет минути без луѓе, без гласови, без слики, без решение за грижите или проблемите што треба да се бараат.

Десет минути, подалеку од телевизори, мобилни телефони, компјутери или било што друго.

Десет минути, само ти самиот.

Не прави ништо воопшто. Остани сам. Десет минути.

Се чини едноставно. Но, многу е тешко. Страшно. Ќе видиш кога ќе пробаш.

Тоа е начинот на кој овие минути го извлекуваат на виделина сè што си закопал, заборавил, занемарил, пред тебе.

Тоа е начинот повторно да бидете искрени со себе.

Патот, почетокот, повторно да го пронајдеш своето Јас што си го изгубил...

Елефтеријадис Г. Елефтериос