До скржавиот господин, за црковниот сјај.
Се прашувате зошто православната црква дозволува таков сјај и раскош во црквите: скапоцени икони, сребрени кандила, златни путири, одежди и други скапи предмети. Затоа што сака да нè потсети со овој мизерен земен сјај на вечниот небесен сјај;
да им покаже, колку што е тоа можно на земјата, на видлив и симболичен начин, раскошот и богатството со кое изобилува духовниот свет и со кои треба да изобилува душата на христијанинот, затворена во тело, исто како што ова сјајот е затворен во камените ѕидови на храмот.
Но, сето ова е само општо потсетување. Во меѓувреме, секој од црковните предмети, во согласност со својата форма, боја и дизајн, има свое посебно значење во православната традиција. Тие заедно и одделно симболично го изразуваат учењето Христово за патот до спасението, ветувањата Христови или некои од тајните на Царството Небесно.
Би сакале сето тоа да го претворите во леб и да го изедете! Ајде да јадеме, а потоа што? Ако телото јаде духовна храна, што останува за душата? Зар не сте слушнале дека атеистите во Русија претворија сè во леб и јадеа, а сепак гладуваат, а гладуваат како да не гладувале од времето на Асколд и Дир? Човекот не живее само од леб, туку и со духовна храна. А сите предмети во светиот храм се наменети како духовна храна за човечките души.
Проучете го христијанското учење: за нас, православните христијани, тоа е поважно од кое било друго учење и наука, и ќе го разберете тоа, и откако ќе разберете, промените го вашиот начин на размислување.
Мир и благослов за вас.
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/10/blog-post_52.html