Како што знаеме, Свети Спиридон рано останал вдовец. Неговата единствена ќерка Ирина, која го водеше неговото скромно домаќинство и се грижеше за куќата, му помагаше во секојдневните задолженија и грижи. И така, кога Светителот беше на соборот во Никеја, Господ му испрати страшно искушение - ја повика Ирина кај себе.
Се разбира, не е познато како Светителот тагувал кога се вратил и дознал за таква тажна вест. Се разбира, тагата на секој човек е различна кој ги губи своите најблиски, особено детето, иако е веќе пораснат. Но Свети Спиридон на сите што се нашле во слична ситуација им дал таков пример на упорност, љубов и вера. Тој го направи она што треба да го направи вистинскиот христијанин: не се изолирал во својата тага, туку со вера и молитва кон Бога продолжува да им помага на луѓето и да прави добри дела.
По враќањето, Светителот не бил пречекан од неговата сакана ќерка; ѝ го нашол ковчегот среде куќа. Го чекаа Светиот Спиридон да ја изврши опело и да ја погреба новопокојничката.
Пред да се опорави од таквата средба, една расплакана жена му пришла и му рекла дека го дала своето богатство на неговата ќерка на чување:
Оче Спиридоне, се надевам само на тебе. Кога си замина, на ќерка ти Ирина и го дадов сето злато што го имав на чување. Но, таа почина и сега не знам каде да го барам мојот имот. Помогни ми да го најдам каде е скриено ми треба.
И тогаш Свети Спиридон и жената почнаа да го бараат златото, но никаде не го најдоа. Жената била целосно очајна, но Свети Спиридон и рекол:
- Господ ќе среди се, верувајте во Неговата промисла!
После тоа, тој се сврте кон Ирина, која лежеше во ковчегот и ја праша како да е жива:
- Ќерко моја Ирина!
- Каде е златото доверено на твоето чување?
Покојната, без да ги отвори очите, одговорила (сите присутни ги слушнале нејзините зборови!):
Татко мој!
Го скрив таму и таму.
Откако го доби нејзиниот одговор, Светиот рече:
Спиј, ќерко, додека Господ не те разбуди за време на општото Воскресение.
Сите што во тоа време биле во куќа Светиот паднале на колена да се помолат кога виделе такво чудо. Свети Спиридон го нашол местото каде што било златото и го вратил на сопственичката.
После тоа, тој одржа опело и ја погреба својата единствена ќерка.
Приказната е неверојатна во наше време, но не учи нас, Православните, дека со вистинска вера и нашите молитви се е можно. Се разбира, не ни е дадено Воскресение на мртвите, во буквална смисла, тоа е само волја Божја, но помагањето на другите, љубовта кон ближните и правењето добри дела во чест на споменот на нашите рано починати роднини ќе го направи тоа полесно за нив по нивното упокојување.
Свети оче Спиридон, моли се на Бога за нас!
Преку молитвите на Господа, Неговата Пречиста Мајка и сите Свети и небесни помошници, Господи, помилуј нè и спаси нè!
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/12/blog-post_75.html
