Љубовта како начин на среќа во бракот
Еден мудар човек еднаш рекол: Среќата не е во тоа да бидеш среќен сам, туку во тоа да ги правиш другите среќни.
Кој ги прави другите среќни, тој самиот е среќен.
Оваа длабока мисла ја содржи суштината на нашиот повик како христијани и како луѓе. Способноста да ги сакаме и да им дадеме радост на другите не е само квалитет на добрина, туку и манифестација на Божјиот лик во нас.
Со тоа стануваме како самиот Бог.
Господ, кој е Самиот Љубов, го создал светот и човекот од чиста љубов.
Неговата милост е постојано насочена кон нас, и Тој не престанува да се грижи за нас, дури и кога често Го забораваме или се оддалечуваме од Него.
Дека Божјиот пример на љубов е упатство за сите нас, особено за брачните парови.
Во семејниот живот ни се дава единствена можност да покажеме љубов, несебичност и подготвеност за жртвување.
Бракот е Света тајна, заснована на љубов, каде мажот и жената имаат задача да бидат меѓусебна поддршка, извор на утеха и радост.
Но, во животот не недостасуваат искушенија.
Сомнежите, недоразбирањата или моментите на слабост можат да блеснат како камен на сопнување.
Во такви моменти, важно е да се потсетиме дека љубовта, како и секој дар од Бога, бара труд, молитва и доверба.
Брачните парови, особено оние кои се венчани во Црквата, треба да имаат на ум дека нивната заедница се заснова на Божјата благодат.
Кога искушенијата тропаат на вратата, наместо да се потпираат на сомнежи, контрола или пресуди, тие треба да се потпираат на молитвата заедно.
Молитвата ги отвора срцата, ги лекува раните и води до подлабоко разбирање.
Сомнежот не е од Бога, туку од оној кој сака да уништи се што е свето.
Љубовта и почитта еден кон друг, дури и во моменти на слабост, се најдобриот лек за зачувување на брачниот мир.
Оние кои имаат деца по Божји благослов имаат посебна одговорност да бидат сведоци на Христовата љубов кон Црквата преку нивниот пример на љубов, вера и смирение.
Децата се дар од Бога, а бракот во кој сопружниците се радуваат на нивното соединување, а децата е слика на Рајот на земјата.
Затоа е важно родителите да негуваат меѓусебно почитување, дури и кога нешто не оди како што треба, за нивната љубов да стане безбедно засолниште за децата, кои од тој пример ќе научат што значи љубов, пожртвуваност и вера.
Конечно, да не заборавиме: Господ е со нас во сите наши радости и искушенија.
Тој ни дава брак како начин да станеме подобри луѓе и да станеме поблиски со Него преку љубов еден кон друг.
Да му благодариме на Бога за секој момент во бракот, за искушенијата што не зајакнуваат, за радостите што нè обединуваат и за децата кои се круна на нашата љубов.
Секој сопружник нека најде сила да сака, да простува и да продолжи да го усреќува другиот во молитвата, бидејќи таму лежи вистинската среќа и Божјиот благослов.
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/11/blog-post_42.html
