Надежта во Бога менува сè...
Надежта тогаш пред сè постои, кога, додека некои случки не водат во очај, таа не подготвува да имаме храброст за иднината...
Надежта во Бога менува сè...
Можно е Бог да најде излез од ќор-сокак. Кога работите ќе дојдат во ќорсокак, тогаш пред се треба надеж. Зашто, тогаш најмногу Бог ја покажува Својата моќ, не од почетокот, туку кога човечките надежи се ускратуваат. Затоа што ова е вистинско време за Божја интервенција...
За нашето спасение, ништо не е еднакво на довербата во Бога секогаш и целосно зависна од таа надеж, дури и ако се уште има безброј работи што водат до очај...
Голема е силата на надежта во Бога, таа е непробојна тврдина, непробоен ѕид, непобедлив сојуз, мирно пристаниште, непобедлива кула, непобедливо оружје, нескротлива сила, која наоѓа излез и таму каде што нема премин. ...
Она што е восхитувачко е што дури и грешниците, кога се потпираат на ова сидро на надежта, стануваат непобедливи за сите. Затоа што ова пред се е знак на наклонетост кон Бога, односно кога се надеваш на Божјата љубов, иако си оптоварен со толку зла...
Свети Јован Златоуст
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/10/e_21.html
