Значењето на Љубовта
Во името на Отецот и Синот и Светиот Дух. Значењето на љубовта е смислата на животот, бидејќи љубовта, и покрај она во што често веруваме или замислуваме, не е едноставно чувство.
Кога зборуваме за Бог и велиме дека Бог е љубов, не мислиме дека Тој е емоција без крај. Мислиме нешто подлабоко од ова: дека Бог е богат со живот и постоење. И ова наоѓа примена во нашата сопствена човечка љубов.
Некој кој е опседнат со љубов е личност која во себе го има богатството на животот, во која смислата за живот, моќта на животот е толку целосна, толку голема, што оваа љубов е сигурна во себе. И ова раѓа радост, храброст, ентузијазам и оди толку длабоко што достигнува и подалеку од самата смрт.
Светото Писмо вели дека љубовта е посилна од смртта. Навистина, таа е посилна затоа што се постави себеси преку својата полнота, својата сила, својот интензитет во царството на Воскресението, во царството на вечниот живот.
И ова е причината зошто љубовта е способна за крајна жртва, не само кога нудиме и прифаќаме, туку кога некој го жртвува сопствениот живот, бидејќи овој живот, ако се понуди, значи дека некој го поседува во својата полнота.
Тоа е животно богатство кое се изразува преку крајната жртва. Можеби се сеќавате на зборовите Христови: Никој не ми го одзема животот, Јас сам го нудам бесплатно. Љубовта, полнотата на животот што ја изразува, е неранлива.
Луѓето можат да ни го одземат животот, можат да нè подложат на каков било тест, а сепак човекот останува неповреден затоа што никој всушност не му го одзел животот на личноста што ја сака.
Би сакал да ви дадам пример. За време на Руската револуција, мајка со две деца се криела во еден мал град. Една ноќ дошла една жена, толку млада, на дваесетина години, и ѝ рекла дека ноќе ќе ја уапсат за да ја погубат.
Мајката ги погледнала децата, а нејзината нова пријателка и рекла: Не грижи се, оди и скриј се. А мајката рече: Како можам да заминам со овие деца. Ќе ме најдат за два часа. „Не“, рече нејзината непозната пријателка, ќе останам тука, ќе го дадам твоето име и можеби ќе бидам погубена, но ти ќе избегаш. И така направи.
Ова беше чин на љубов, кој произлегува од таквата полнота на животот, од таквата сигурност дека животот не завршува и дека само со довршувањето што ќе се најде во нејзината смрт таа ќе може да го направи овој чин.
Никој нема поголема љубов од оној кој го полага својот живот за своите пријатели.
Оној кој сам го прави тоа слободно пристапува кон исполнувањето на смислата на животот, бидејќи животот вреди да се живее само за она што го живее, а животот ја достигнува оваа полнота кога сè што може да се направи човечки се прави надвор од страв, со радост, со сигурност.
Ова е значењето на љубовта за мене. Таква животна полнота, која ќе ми овозможи да прифатам да бидам целосно ранлив, никогаш да не отстапам, никогаш да не се спротивставувам, да се понудам до последен момент, без дискриминација на никого со сигурност дека љубовта никогаш нема да биде поразена, затоа што љубовта е посилна од смртта затоа што сакаме значи дека веќе сме се откажале од себе и станале заедница, тоа е заедница на животот со Бога, Кој е самиот љубов.
Амин
Митрополит Антониј Сурошки
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/07/blog-post_64.html
