Семејството е основа на сè - тоа е домот каде растеме, учиме, сакаме и се подготвуваме за вечен живот. Тоа ја одразува нашата вера, нашата љубов и нашата послушност кон Бога.
Љубовта како основа на семејството.
Нема поголем патриотизам од лојалноста кон една жена, бидејќи таа лојалност е одраз на лојалноста кон Бога. Како што Господ е верен на нас, неговите деца, така и ние сме повикани да им бидеме верни на нашите жени.
Љубовта во бракот не е само чувство - тоа е одлука, борба, жртва и услуга.
Тоа е повик за храброст и херојство, бидејќи љубовта значи посветеност, а посветеноста подразбира подготвеност да се умре за другиот, но и потешката работа - да се живее за него.
Таткото како столб на семејството.
Сопругот и таткото е повикан да биде жив штит на неговото семејство. Тој треба да стои како цврста карпа пред ударите на животот, да биде тој што го брани домот од секоја опасност, па и од сопствените слабости.
Неговата улога не е само да обезбеди леб за трпезата, туку и да негува мир, љубов и духовност во домот.
Тој го храни и брани своето семејство, на прво место од себе, бидејќи нашите лични гревови, себичност и слабости можат да им наштетат на оние што најмногу ги сакаме.
Да бидеме спремни да се обликуваме, да бидеме достојни а жената и децата да не следат како пример.
Мајка како чувар на светилиштето.
Сопруга, мајка - таа е срцето на домот.
Нејзината љубов и молитва го осветлуваат секој агол од семејниот живот. Мајката е таа што создава топлина и духовна длабочина во домот.
Таа е светилник што нè насочува кон Рајот. Како што Богородица го прими повикот да биде Мајка на Спасителот, така и секоја жена е повикана со својата љубов да воспитува идни Светители.
Воспитување деца - најголема задача на родителите.
Не ги добиваме децата да ги поседуваме, туку да ги вратиме на Бога, да ги воспитуваме во вера, љубов и вистина.
Тие ќе станат она што тие го гледаат во нас.
Ние сме нивно огледало. Ако видат татко посветен и пожртвуван и мајка молитвена и трпелива, ќе пораснат во здрав и светол дух.
Да не заборавиме:
Дадената шанса е она што ја прави разликата. Секој родител ќе греши, но наша должност е секогаш да им даваме шанса на нашите деца да бидат подобри од нас.
Ние ги учиме на покајание и простување преку нашиот сопствен пример.
Брак - училиште на љубовта и среќата.
Бракот не е бајка, но тој е најголемиот благослов за оние кои се подготвени да се потрудат. Тоа е светилиште каде две несовршени суштества учат совршена љубов.
Среќата во бракот не е во отсуство на проблеми, туку во заедничка борба, во работа и трпение.
Среќата не е материјална, туку духовна. Во топлината на трпезата, во радоста на детската смеа, во чувството на мир што го носи молитвата.
Среќата е во заедничкиот пат кон Бога.
Ние сме родени како момчиња, но стануваме мажи преку повикот што треба да го заработиме.
Тој повик не се мери по силата на мускулите или богатството, туку по големината на срцето, подготвеноста да се сака, да се простува, да се служи.
Го молиме Господ да не води во оваа света задача, да ни даде мудрост, сила и љубов да бидеме достојни членови на нашите семејства. Зашто, браќа и сестри, служејќи му на нашето семејство, Му служиме и на Бога и на тој начин го градиме патот кон вечноста.
Амин
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/11/e_26.html
