СПОМЕН НА ПРЕПОДОБНИОТ ОТЕЦ ВЕНДЕЛИН, ПОДВИЖНИКОТ ОД ТРИР, ЧИЈ СПОМЕН ЦРКВАТА ГО СЛАВИ НА 21 ОКТОМВРИ
(554-617; германски: Wendelin von Trier)
Свети Венделин[1] по потекло бил од Лонгобардија. Како мало дете слушнал за подвизите и светоста на Мартин од Тур, па во своите молитви почнал да го повикува да му биде закрилник во животот, а неговиот живот бил повод и малиот Венделин да пројави скромност и благочестивост. Откако замомчил, пројавил интерес кон науката, па започнал да го посетува локалното училиште и да се воспитува кај игуменот Аредиј. Со својот учител заминал на поклоничко патување на гробот на свети Мартин, а по враќањето во родниот дом, бил воодушевен со чудесното умножување на земјата од гробот, која ја понесле со себе.
Во 585 година Венделин пристигнал во местото Епосиј (подоцна Ивуј), при Арденските планини, во околината на градот Трир, каде што и се населил како отшелник. По примерот на свети Симеон Столпник, тој започнал да живее подвижнички живот, качен на еден столб, каде што ги преживувал сите климатски промени на Арденските планини, пребивајќи во постојана молитва. Се хранел со сосема малку храна и овошје, а неколку голтки вода биле доволни за да го помине денот. Јазичниците, кои живееле во околината, биле поразени од неговата красноречивост. Христијаните, пак, уште повеќе се зацврстиле во својата вера, а новопокрстените јазичници ја урнале статуата на богињата Дијана, на која дотогаш ѝ се поклонувале. Истата ноќ, лукавиот ѓавол, кој не можел да се помири со уривањето на статуата на лажната богиња, направил преподобниот тешко да се поболи, но откако тој се помазал со свет елеј од гробот на свети Мартин, веднаш оздравел.
Светиот имал цврста намера да го продолжи својот подвиг качен на столбот, но локалните епископи се собрале околу него со молба да се симни и да започне нормален живот со сите оние, кои сакаат да им биде духовен раководител. Преподобниот се покорил на наредбата на епископите, па се симнал од столбот. Столбот бил урнат, а светиот никогаш повеќе не го издигнал, зашто така му наредиле епископите. Заедно со своите ученици, тој почнал да проповеда по блиските села и градови, а набргу го основал и манастирот, заедно со прекрасната базилика, посветена на Свети Мартин, на врвот на една планина, оддалечена околу 8 милји од Епосиј.
По неговата смрт, преподбниот Венделин бил погребан во црквата, која тој ја подигнал. На 7 јули 979 година, неговите свети мошти биле пренесени во манастирот Карињан. Неговите ученици преминале под духовно раководство на игуменот од манастирот Орвал. Денес, во близината на местото Маргут, каде што се подвизувал преподобниот, постои римокатолички манастир, посветен во негова чест. Споменот на свети Венделин, Православната Црква го празнува на 21 октомври според Јулијанскиот календар.
[1] Венделин = патешественик.
Source: https://blagovesti.wordpress.com/2022/02/03/%D1%81%D0%B2%D0%B5%D1%82%D0%B8-%D0%B2%D0%B5%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BB%D0%B8%D0%BD-%D1%82%D1%80%D0%B8%D1%80%D1%81%D0%BA%D0%B8/
