Таму каде што Господ стави точка, не ставај прашалник
Во животот, особено во бракот и семејните односи, често забораваме на суштината на простувањето и благодатта што ни ги дава Бог. Забораваме дека исповедта е Света Тајна во која човекот ја отвора својата душа пред Бога, ги признава своите слабости и добива прошка.
Бог тогаш става точка, а ние луѓето имаме навика таа точка да ја претвориме во прашалник, сомнеж, поместување, па дури и нов товар за оној кој веќе го претрпел товарот на покајанието.
Во бракот, особено Православниот брак, љубовта и верата мора да бидат основа на се.
Таа љубов не е само чувство, туку и одлука да се прифати другиот, со сите негови маани, гревови и борби.
Кога нашиот партнер, нашиот сопружник, ги признава своите гревови и бара прошка, тој веќе го носи Крстот до покајание.
Наше е да бидеме негова поддршка, а не дополнителен товар. Точката поставена на крајот од исповедта мора да остане таму каде што Бог ја поставил. Секое понатамошно обвинување, сомневање или проверка од другата личност или брачниот другар не само што ја нарушува меѓусебната љубов и доверба, туку покажува и недостаток на вера во Божјата благодат.
Истото важи и за сите семејни односи. Во секое семејство има несогласувања и гревови, но семејството мора да биде место на простување и нов почеток.
Ако продолжиме да воведуваме стари гревови, ако постојано поставуваме прашања како:
Дали навистина се промени?
Дали навистина бараше прошка? - само ја затвораме вратата на љубовта.
Зошто е важно да се остане верен на Божјата поента?
1. Бог го гледа срцето, ние само надворешноста;
Ниту еден човек не може да ја знае длабочината на туѓото покајание. Она што ни изгледа како мал грев, може да биде огромен товар за некој друг. Затоа, кога Бог ќе стави точка, ние немаме право таа точка да ја претвориме во нови осуди.
2. Простувањето е дар, а не услов;
Кога простуваме, тоа мора да биде од љубов, а не под услов другиот да се докажува. Семејните односи, особено бракот, бараат безусловно простување, исто како што Бог ни простува.
3. Исповедта е Света Тајна;
Оној кој влезе во исповедалницата и ја претстави својата душа пред Бога, веќе го започна патот на исцелението. Нема простор за проверки, сомнежи или потсмев. Поентата е веќе ставена.
Совети за брачен и семеен живот:
Не биди чувар на туѓите гревови
Ваше е да простите, а не да снимате или потсетувате. Ослободете го другиот од тој товар, бидејќи Бог секојдневно ви простува без потсетување.
Градете љубов преку разбирање, а не преку осудување
Доколку забележите дека нечие однесување ве повредува, разговарајте отворено, но секогаш со љубов. Не дозволувајте минатото да ја диктира иднината на вашата врска.
Молете се за другите;
Наместо да критикувате или проверувате, молете се за оние што ги сакате. Молитвата ќе донесе мир и вам и на нив.
Доверба во Божјиот план;
Ако Бог ставил крај, верувајте дека е доволно. Вашата вера во Него мора да биде посилна од вашите сомнежи.
Вие простувате затоа што и самите сте грешници;
Секогаш се сеќавам на зборовите на Христос: Кој е без грев, нека го фрли првиот камен. Нека бидат потсетник дека и вие не сте совршени.
Животот е полн со искушенија, но љубовта, верата и простувањето се клучот за надминување на сите препреки.
Во бракот и семејството, каде што срцата се среќаваат и судбините се испреплетуваат, најважно е да се знае каде Бог ја поставил точката и да се почитува таа света точка. Без неа нема мир, нема љубов, нема простување.
Нека вашиот живот биде одраз на Божјата благодат - полн со љубов што простува и несомнена вера.
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/11/blog-post_66.html