Бидете љубезни во реалниот живот, не само на социјалните мрежи

Бидете љубезни во реалниот живот, не само на социјалните мрежи.

Во свет каде што сликата стана поважна од суштината, премногу луѓе избираат да покажуваат љубезност само пред камерата, само кога знаат дека се забележани. Но, вистинската љубезност не бара аплауз, благодарност или објави со филтри. Се раѓа во тишина, во едноставни гестови, во мали, но искрени избори.

Љубезните зборови се важни, но делата се многу поважни.

Можеш да кажеш стотици инспиративни фрази, можеш да напишеш трогателни текстови, но ако во секојдневниот живот бараш на друго место кога некому му е потребна помош, сите тие зборови остануваат празни. Навремената подадена рака вреди повеќе од илјада „добри мисли“ објавени онлајн. Вистината е дека не нè дефинираат нашите зборови, туку нашите постапки - оние што се прават без да се очекува ништо за возврат.

Искрен гест, навремен разговор, топол поглед - сè има посебно значење.

Можеби за тебе е нешто мало, но за некој друг, едноставно „Дали си добро?“ или прегратка може да ти го промени целиот ден. Љубезноста не секогаш има форма на големо спасување - најчесто е тивка, љубезна и дискретна. Тоа е во начинот на кој избираш да не одговориш со злоба, во начинот на кој го одржуваш трпението или во начинот на кој остануваш близок со некого дури и кога не те замолува за тоа.

Вистинската добрина не бара сведоци.

Тоа се гледа во начинот на кој се однесувате кон оние кои не можат да ви се оддолжат, во начинот на кој се однесувате кон паднатите, а не во оној од кого имате нешто да добиете. Тоа се гледа во тоа како разговарате со вашето дете кога сте уморни, со продавачката  или со постариот човек кој оди со тешкотии пред вас. Тука се гледа карактерот - во гестовите што ги правиш кога знаеш дека никој не те гледа.

Биди добар човек дури и кога никој не те гледа. Тогаш е навистина важно.

Затоа што, над сликата, над лајковите и изгледот, она што останува е она што си го оставил во душите на другите. Не колку убаво зборуваше за љубовта, туку колку многу сакаше. Не колку многу објави за емпатијата, туку колку од твоето време, трпение и срце им посвети на оние на кои им е потребна помош. Вистинската добрина е тивка, но длабоко резонира. И тоа е единственото што навистина ќе ве дефинира, во свет кој премногу често заборава што значи едноставно да се биде човек.