Ќе те носам како крст...
Да простиш значи да го гледаш другиот таков каков што е, со неговиот грев и неговата неподнослива страна, со сето негово бреме, а јас велам: „Ќе те носам како крст, ќе те носам во Царството Божјо, без разлика дали си. добро или не, ќе те носам на мои рамења, ќе те донесам пред Господа и ќе речам: „Господи, го носам овој човек цел живот, бидејќи се плашев да не загине. . Сега останува на тебе да му простиш, во име на моето простување!...“ Колку би било убаво кога би можеле да „го носиме еден на друг товарот“ и да се поддржуваме, без да се трудиме да ја заборавиме нашата слаба точка , туѓ грев или состојба на оној кој минува низ тешки времиња!
Постапувајќи според тоа, да не дозволиме да клекне под тежината на искушението, туку да го заштитиме, за да го спречиме неговото предавање на она што може да го клекне. Ако не ги опкружиме слабите со будна и нежна љубов, колку луѓе не би се опаметиле и колку не би биле достојни за прошка - прошка што се дава бесплатно!
Митрополит Антониј Сурожски
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/06/blog-post_35.html
