Скопје,17ти октомври 2019 г.- МАНУ
В
„Уметник – чудотворец, мајстор на иконописот, автор чии импресивни дела ќе станат парадигма за генерации зографи на пошироките балкански простори,
човекот кој направи пресврт на еден илјадагодишен период и означи почеток на сосема нов правец во историјата на македонската црковна уметност.“
Презентацијата на различните аспекти на научните трудови се одвиваше во четири работни сесии со учесници од СР. Македонија, Р. Албанија, Р. Србија и од Р. Бугарија, опфаќај ги следниве многу интересни и значајни културни, историски и духовни аспекти од творештвото на Дичо Зограф:
Иванка Гергова-
Дичо Зограф във ВидинскоНенад Макуљевиќ-
Почеци проучавања рада Дича Зографа и дебарских иконописаца у српској литературиДоријан Кочи – Андреа Лукани-
Dico Zografi’s icons in National historical museumВикторија Грозданова -
Фрескосликарството на Дичо Зограф во црквата „Св. Никола“, село ГлувоРатомир Грозданоски-
Библиските пораки, мисли и содржини кај Дичо ЗографНикола Ѓурѓиновски-
Богослужбените текстови во живописот на Дичо ЗографДејан Борисов-
Скопската епархија во средината на XIX векИрена Чировиќ-
Следбеници Дича Зографа на подручју СрбијеСашо Цветковски-
Иконографски истражувања на живописот на Дичо ЗографВиктор Недески-
Иконите на Дичо Зограф во црквата „Успение на Богородица“ во Епаноми, СолунскоРалица Русева-
Изображения на Светите Седмочисленици от втората половина на XIX век в БългарияИвана Женарју-Рајовиќ-
Делатност зографа из Галичника на Косову и МетохијиАна Костиќ-
Дебарски зографи у Кнежевини и Краљевини Србији (1830 – 1914)Александар Кујунџиев-
Светогорските зографи Давид и Яков от началото на ХІХ в.Маја Захариева – Иван Ванев-
Към историята на цъквата „Възнесение Христово“ в село Слана Бара, ВидинскоДарина Бојкина-
Иконографски особености на стенописите в църквата „Св. Георги“ в село DелейнаАнгелина Поповска-
Конзерваторски истражувања на иконата на Св. Петар и Павле од црквата во Тресонче (1834 г.) и Дичовите пресликувања на постари иконописни дела
„Во уметноста на 19. век Дичо Зографот се издигнал како средишна личност, истакнувајќи се со својата ликовна надареност, лична култура, продуктивност, комуникација со современиците, дејство и влијание врз своите ученици и соработници...
Од млад ги обработувал, препишувал и преведувал ерминиите поради што многу рано бил упатен во иконографијата и технологијата на црковната уметност. Личната дарба уште повеќе придонела да изгради чувство на респект кон другите творци. Одбивал да интервенира, да ги заменува или освежува иконите што му биле доставувани на „поправка“, настојувајќи да го зачува стариот инкарнат, што зборува за неговиот однос кон постарите зографи и неговите речиси современици.
Не бил обичен занаетчија, туку мајстор – интелектуалец. Интересот за користење книги од богословската литература, на графички изданија и на старите ракописи само ја заокружува неговата комплексна личност.“
Преминпортал (к.т.)
Октомври 2019 лето Господово
Друго:
- Двеста години од раѓањето на Дичо,зографот кој почна нов правец во црковната уметност
- Учество на Бигорски во првата научна конференција за византологија и медиевистика
Source: https://preminportal.com.mk/nauka-kultura/nauka-i-religija/22310-megjunaroden-nauchen-sobir-200-godini-dicho-zograf-1819-2019-skopje-manu