Силата на Крстот
Во 1956 година, Атанасиј Андреевич беше на гости кај моја блиска пријателка во Москва, каде што и јас бев повикана. Еднаш ми се приближи Атанасиј Андреевич, држејќи во раката голем сребрен крст, што се носи на телото, и рече:
- Запамтете, овој крст е мој - и ми го стави на вратот. Јас го чував тој крст како драг подарок, не помислувајќи каква сила има тој. Открив случајно.
Луѓе, опседнати со нечисти духови, почнаа да се тргаат од мене. Еднаш разговарав со една жена за Атанасиј Андреевич. Спомнувајќи во разговорот дека старецот ми го подарил својот крст, го зедов крстот па и го покажав. Одеднаш таа се измени во лицето и почна да лае како куче. Од изненаденост се стресов. Тогаш увидов каква сила има тој крст.
Еве уште еден случај. Отидов со внуката во јавен тоалет (крстот беше на мене). Забележав дека една жена гледа во мене; на почетокот помислив дека ме знае, но внимателно ја погледнав, и сфатив дека ми е потполно непозната. Таа брзо замина. Јас со внуката го завршив бањањето, па излегов во претсобјето за да се облечеме, а таа жена седеше наспроти, ме гледаше непријателски, па проговори:
- Види ја, крстови обесила, не ми даде да се избањам, и овде повторно дојде.
Внуката ме запраша:
- Бабо, што ти зборува таа?
- Па зарем не гледаш дека оваа жена е опседната со нечист дух, - и реков јас,- го виде на мене крстот од Атанасиј Андреевич, а злиот дух не го поднесува тој крст, затоа се лути на нас.
- Оттогаш знам за силата на крстот на Атанасиј Андреевич и на многу „болни" тој крст им помогна.
ЈУРОДИВОСТ
Јуродивоста на Светите заради Христа се состои во тоа што подвижниците, останувале да живеат помеѓу луѓето, се труделе да се ослободат од обичаите и условите на средината, во потполност занемарувајќи ги интересите на животот и правилата, и невидливо за другите се предавале на духовниот живот.
Гледано од страна, животот на таквите подвижници изгледал чуден, несфатлив, се противел на се, со што тие доаѓале во допир. Животот на јуродивите е најтежок христијански подвиг. Да се одречеш од сиот имот, удобноста и животната наслада, ослободен од поврзаноста за земното, немајќи одредено место на живеење и подложувајќи се на разни случаи на бездомно живеење, тие како да се дојденци од некој друг свет. Храната, облеката, местото на живеење, за нив како да не претставувале суштинска потреба.
Јуродивоста заради Христа - тоа е доброволно, постојано мачеништво, постојана борба против себе, против светот и злото. Не срамејќи се секому да му ја кажат вистината во лице, јуродивите со своите зборови или необични дела и постапки, сурово ги разобличувале и им нанесувале пораз на неправедните и грешните, често и на насилните луѓе од овој свет, а понекогаш ги тешеле и радувале побожните луѓе. Порочните ги поправале, спасувале и враќале на патот на вистината и доброто.
„... нека биде луд за да биде мудар.
Бидејќи мудроста на овој свет е лудост пред Бога".
Издавач:
„СВ.ЃОРЃИ ПОЛОШКИ“, Велес 2016
Главен и одговорен уредник: Митрополит Повардарски г. Агатангел
06.09.2018 лето Господово
Source: https://preminportal.com.mk/duhovnost/duhoven-azbuchnik/20488-silata-na-krstot
