Свето евангелие според светиот апостол Матеј
25:14-30
14. Зашто, Он ќе постапи како човек, кој тргнувајќи на пат, ги повика слугите свои и им го предаде својот имот;
15. и на едниот му даде пет таланти, на другиот два, на третиот еден; секому според силата негова; и веднаш замина.
16. Оној, што зеде пет таланти, отиде, ги употреби во работа и спечали други пет таланти;
17. исто така и оној што зеде два таланта, спечали други два;
18. а оној, што доби еден талант, отиде и го закопа в земја и така го сокри среброто на својот господар.
19. По долго време дојде господарот на тие слуги и им побара сметка.
20. И кога пристапи оној, што беше примил пет таланти, донесе уште други пет и рече: »Господаре, ти ми предаде пет таланти; ете, сум спечалил и други пет.«
21. Господарот му рече: »Убаво, добри и верни слуго! Во малку си бил верен, над многу ќе те поставам; влези во радоста на својот господар!«
22. Дојде, исто така, и оној што беше примил два таланта и рече: »Господаре, ти ми предаде два таланта; ете, со нив спечалив други два.«
23. Господарот му рече: »Убаво, добри и верни слуго! Во малку си бил верен, над многу ќе те поставам; влези во радоста на својот господар!«
24. Пристигна и оној што беше зел еден талант, и рече: »Господаре, те знаев дека си жесток човек: жнееш, каде што не си сеел, и собираш, каде што не си веел;
25. па се уплашив и отидов, та го сокрив твојот талант в земја; ете ти го твоето.«
26. А господарот му одговори и рече: »Лукав и мрзлив слуго! Ти знаеш дека жнеам, каде што не сум сеел, и собирам, каде што не сум веел;
27. затоа требаше моето сребро да го дадеш на трговците, па јас, кога дојдам, ќе си го приберам своето, со добивка;
28. земете го од него талантот и дајте му го на оној, што има десет таланти;
29. зашто секому, што има, ќе му се даде и преумножи, а од оној, што нема, ќе му се одземе и она што го има;
30. а лошиот слуга фрлете го во крајна темнина: Таму ќе биде плач и крцкање со заби.« Откако го рече тоа, извика: »Кој има уши да слуша, нека чуе!«
„Бог, на сите нас ни дал по некој талант: некому му дал талант за сликање, некому за пеење, некому за пишување, некому за разни занаети, но сите овие таланти може и треба да се разработат, да се развијат, да се охристоват, да се осветат преку Црквата, и да Му се вратат и посветат повторно на Бога.
Талантот, ако не е правилно насочен, ако ни користи за гордост и суета може да биде погубен, додека, пак, ако е правилно насочен, ако се користи со смирение и скромност, и свест дека не е од нас, туку дека е даден од Бога, тогаш може да нè води кон светост.
А светоста е природен копнеж на секоја душа, најнормална и најприродна состојба на постоење на секоја личност!“
Source: https://pokajanie.mk/2020/09/22/23436/
