Сурова и безмилосна
Причината за нашето спасение, колку што е неопходна толку и е тешка и невозможна како што изгледа. Секој што сака да одговори на жртвата Господова, треба да внимава на неговото духовно одгледување со топла ревност и жив интерес. Светото Писмо оваа грижа ја окарактеризира како борба и војна, а Апостол Павле ги нарекува христијански војници, што значи дека кој ќе реши да ја направи своја Христовата искупителна жртва, треба храбро и херојски да се бори и да се бори против нив кои му го попречуваат патот до обожение. Тоа е духовна битка и војна, за која зборува и самиот Апостол кога вели: Оти нашата борба не е против крвта и плотта(Еф. 6, 12).
Оваа борба, која никогаш не престанува ниту кога човекот ги затвора очите за да и се предаде на вечноста, е она што одредува дали сме свесни христијани. Бидејќи вистината е дека повеќето луѓе се туѓи на духовната војна. Тие не се занимаваат со нивниот духовен тренинг. Нивното размислување и интереси се насочени кон државата. Тие не мислат на рајот, кој е нивна дестинација, нивен постојан дом и престој. Тие не ја сакаат вечноста и не се грижат да ја обезбедат.
А сепак! Кога овие луѓе би го знаеле својот вистински интерес, кога би имале правилна ориентација, не би биле рамнодушни на нешто толку неопходно, туку би се фрлиле во духовната битка и би учествувале во духовната војна. Со надеж и очекување на победа и конечен триумф. На крајот на краиштата, ова е и значењето на зборовите Господови дека: Царството Небесно насила се зема и силните го грабаат (Мт. 11, 12). Оние кои ја преземаат оваа титанска и незапирлива борба имаат право, сè додека излезат како победници, да станат сограѓани на Светиите и заеднички наследници со Христос во Царството Небесно.
Војна против сатаната
Архиепископ на Атина и цела Грција Христодулос
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2025/01/blog-post_81.html
