Темата за децата од епрувета, попозната како ин витро оплодување, предизвикува длабоки етички и теолошки дилеми во Православното христијанство. Ова прашање влијае не само на технолошките аспекти на животот, туку и на духовните, моралните и антрополошките основи на човековото постоење.
Православен став за зачнување и породување;
Во Православната вера, зачнувањето е свет чин кој вклучува не само физичко соединување на маж и жена, туку и длабока духовна врска што ја одразува заедницата со Бога.
Секој аспект на човечкото суштество – душата, умот и телото – учествува во овој процес. Бог е тој што дава живот, а зачнувањето е еден од најмистичните аспекти на Неговото создавање.
Ин витро оплодувањето, во кое човекот е позициониран како посредник во процесот на создавање живот, предизвикува загриженост бидејќи го отстранува овој свет аспект и го доведува во лабораториски контекст.
Грев и одговорност;
1. Гревот на научниците и лекарите
кои се занимаваат со ин витро оплодување преземаат улога која, според Православното учење, му припаѓа исклучиво на Бога. Нивната интервенција во процесот на создавање живот ја лишува концепцијата од нејзината светост и ја претвора во техничко-механичка постапка. Покрај тоа, овој процес често произведува повеќе ембриони, од кои многу се уништени или оставени во замрзната состојба, што Православната теологија го смета за убивање на веќе започнат живот.
2. Одговорност на родителите;
Родителите кои се согласуваат со оваа постапка исто така сносат одговорност бидејќи избираат да го започнат животот на своето дете надвор од природен и духовен контекст. Иако се мотивирани од желбата за потомство, Православието учи дека не смееме да ги оправдуваме средствата со целта. Желбата за деца, колку и да е силна, не може да го оправда кршењето на Божјите заповеди и поредок.
3. Етички последици за децата;
Децата зачнати со ин витро оплодување ја носат истата душа како и сите други деца, бидејќи душата е дадена од Бога. Меѓутоа, Православните теолози истакнуваат дека методот на зачнување може да влијае на духовното наследство и дека во овој процес се губи благословот што го придружува природното зачнување во бракот. Одвојувањето од духовниот контекст може да има последици врз психофизичката и духовната состојба на идните генерации.
Духовни аспекти и мистицизам на зачнувањето;
Зачнувањето не е само биолошки процес, туку мистичен настан во кој љубовта меѓу мажот и жената станува соработка со Бога во создавањето на нов живот. Оваа соработка подразбира молитвено и духовно расположение кое влијае на душата и телото на новороденчето. Православието учи дека љубовта, хармонијата и молитвата на брачниот другар директно влијаат на квалитетот и благословот на новиот живот. ИВФ го одзема овој аспект и го прави процесот механички и одвоен од Божјата волја.
Предупредувањето на Свети Порфириј и другите духовници;
Многу современи отци, како што е Свети Порфириј, предупредија на опасностите од ин витро оплодување. Свети Порфириј истакна дека децата зачнати со оваа постапка ќе сносат одредени последици бидејќи процесот на создавање не е вкоренет во љубов и хармонија, туку во техника и експеримент. Тој нагласи дека тоа не е природен начин и дека ќе има духовни и морални импликации не само за децата, туку и за целото општество.
Што советува Православието?
1. Прифаќање на Божјата волја;
Ако двојката не може да има деца, Православието советува да се прифати оваа ситуација како Крст што треба да се носи со вера во Божјата промисла. Посвојувањето често се истакнува како христијански одговор на желбата за родителство.
2. Молитва и духовна поддршка;
Наместо да се потпираат на технологијата, паровите се охрабруваат да се свртат кон молитвата, постот и духовниот живот за да побараат Божја помош во нивната ситуација.
3. Образование за светоста на животот;
Неопходно е да се едуцираат луѓето за светоста на зачнувањето и животниот циклус, за да разберат дека животот не е технолошки производ, туку дар што доаѓа од Бога.
ИВФ е длабоко етичко и духовно прашање кое бара сериозно разгледување.
Православната црква не ги осудува луѓето, туку повикува на покајание и прифаќање на Божјата волја.
Одговорност на сите - научници, лекари и родители - е да запомнат дека човечкиот живот е Свето нешто што не смее да биде предмет на експерименти.
Зачнувањето е тајна која му припаѓа на Бога, а мешањето во таа тајна може да доведе до непредвидливи духовни и морални последици.
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/11/blog-post_29.html
