Трите дејствија на злите духови - Свети Игнатиј Брјанчанинов
Злите духови водат немилосрдна војна против нас за да нè оддалечат од евангелското однесување, нехристијанското смирение, занесот и духовната теорија, за да го спречат нашето ослободување од јаремот на страстите и нашето воскресение, да не задржат во слепилото, ропството и смртта.
Во оваа војна тие ја излеваат сета своја природна злоба и сета свое природно лукавство. И нивната злоба и лукавство ги нарекувам природни, не затоа што се направени од нив. Не! Злите духови беа направени добри, туѓи на злото. Меѓутоа, со својот доброволен пад, тие се запознаа со злото и станаа туѓи на доброто.
Злите духови дејствуваат против нас, прво, со помисли, второ, со имагинација и, трето, со директен контакт. Од нивните постапки можеме да ги согледаме и проучуваме, бидејќи има многу релевантни референци во Светата Библија.
Евангелието ни кажува дека ѓаволот најпрвин ја ставил во срцето на Јуда Искариот помислата да го предаде Богочовекот (Јн. 13:2), а потоа целосно влегол во него (Јн. 13:27).
Од Евангелието дознаваме и дека Јуда имал склоност кон среброљубието (Јн. 12:6) и, прекршувајќи ги Господовите заповеди, ја задоволувал својата страст под превезот да се грижи за сиромашните. Ѓаволот ја искористил среброљубието на Јуда за да му ја претстави идејата за предавство.
А кога Христовиот ученик ја усвоил ѓаволската сугестија, решавајќи да ја изврши, тогаш злобниот целосно го совладал. „Сатаната влезе во него“, вели блажениот Теофилакт, „т.е. влезе во внатрешноста на неговото срце и ја запоседна неговата душа
Порано го вознемируваше однадвор со страста на среброљубието, но сега целосно го победи“ (Свети Теофилакт Охридски, Коментар на Евангелието според Јован, гл. 13', с. 26-30).
Страшно е да се согласиш со ѓаволското размислување. По таков договор, Бог заминува од човекот и тој се губи. Тоа се случило со Ананија и Сапфира, кои, како што се вели во Делата на апостолите, на предлог на ѓаволот решиле да го лажат Светиот Дух и веднаш по нивното беззаконие паднале мртви (Дела 5:1-10).
Типични се зборовите на апостол Петар до Ананија, пред да умре вториот: „Ананија, зошто го исполни сатаната срцето твое? Да го излажеш Светиот Дух?...“ (Дела 5:3).
Дека и ѓаволот се бори со човекот со имагинација, се гледа од искушенијата на кои го подложил самиот Богочовек. „Му ги покажа“, вели тој, „сите царства на светот наеднаш“ (Лука 4:5). Тоа значи дека тој Му ги покажал во имагинација.
Нашиот ум има способност да размислува и способност да замислува. Со првото ги разбира работите, а со второто ги формира нивните слики во себе. Според тоа, ѓаволот го користи првото за да поднесе грешни помисли до нашите умови, а второто за да импресионира лажни претстави.
„Малото и затоа разумно дете“, пишува Светиот Исихиј, „кога ќе види некој како прави театарски трикови, се радува и го следи од дрво. Така и нашата душа, бидејќи е едноставна и добра - затоа што е така создадена од добриот Господ - е задоволна од навредите на ѓаволот, кој изнесува лажни фантазии.
Така таа е измамена и трча кон злото како да е добро... [и] ги меша своите пресметки со имагинацијата на демонската навреда“ - Свети Исихиј .
Демонските фантазии имаат многу штетно дејство врз душата, бидејќи во неа будат склоност кон грев. Ако, всушност, се чести, можат сериозно и непоправливо да ја оштетат.
За тоа како ѓаволот дејствува врз луѓето преку директен контакт дознаваме од книгата Јов (Јов 1:6-2:7) и од евангелската приказна за жената, која била врзана од злобниот осумнаесет години (Лука 13:11-16).
Допирот, допирот – така да се каже – на ѓаволот ги разгорува телесните страсти или предизвикува болести на кои не влијаат обичните човечки лекови.
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/06/blog-post_34.html
