ВО ЧАСОВИТЕ НА ТИШИНАТА СЕ ПРАВУВААТ ГОЛЕМИ ЧУДА
Тишината ги придружува долгите часови на светиите, светите часови на созерцание, самоконцентрирање, воздржаност, проучување, молитва.
Тишината го покрива истражувањето, бдението, откривањето на мудриот научник. Тишината ги покрива страдањата на болните, тажните, несреќните.
Во часовите на тишината конечно се создаваат големите чуда, необјавените херојски дела, тајните лични револуции, запознавањето со нашето непознато јас.
Така ја имаме значајната тишина на светителот, врховната тишина на мудрецот, трпеливата тишина на херојот, прецизната тишина на трпеливиот и истрајниот, евангелската тишина на самопожртвуваните.
Уморни сме од незадржливите говорници, предрасправи и евтини муабети. Нивните трошоци се тешки, ја менуваат суштината, првото, важното, клучното и светото.
Остатокот ни треба во златната тишина, скапоцениот слух, искуството на потребните зборови.
Вреди да се смириме, да бидеме тивки, да стоиме за да немо го слушаме нискиот глас Божји, борбениот глас на нашата совест, поучниот глас на светото минато, за искрено да се покаеме.
Монах Мојсеј Светогорец
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/10/blog-post_33.html
