Зборувај човеку. Разговарај.

Во напорот да не пречиш некого, на крајот ги поминуваш сите тешки времиња сами.
„Да не ги вознемирувам“, мислиш. ''Да не ги оптоварувам. И тие имаат свои проблеми...''.
И така, деновите минуваат, а ти продолжуваш да се затвораш... Деновите минуваат и товарот што го носиш на грб станува се поголем и потежок.

И доаѓа момент кога ќе се скршите. Доаѓа момент кога колабирате и сите околу вас се прашуваат „што се случи со тебе? но ти издржа... но силен беше''.
А вие од ваша страна сте толкав неред, што немате храброст да им објасните...

Знаеш...
Не се виновни само другите што не се наведнуваат над тебе за да видат дали си добро. Ако ви треба нешто. Ако го носиш крстот што го носиш...
И ти имаш дел од одговорноста што не зборуваш. Дека не си зборувал, ни од страв, ни од срам, ни да не им пречиш...

Зборувај човеку. Разговарај.
Споделете што ве мачи.
Оние кои навистина ве сакаат, ќе бидат среќни да се соочите со секој проблем заедно.
За сите останати, едноставно не обрнувајте внимание…

Елефтеријадис Г.  Елефтериос