Богатство во глинени садови
„Но таа ризница ја носиме во глинени садови, та преизобилната сила да Му се оддава на Бога, а не нам“ ( 2. Кор. 4:7 ).
Какво богатство е ова? Апостол Павле го објаснува ова во претходниот стих: „Он ги озари срцата наши за да биде познанието на славата Божја во лицето на Исуса Христа светло“ ( 2. Кор. 4:6 ).
Зошто ова знаење треба да се содржи во земјени садови? Апостолот со овие зборови ни дава да разбереме дека највисоките Божји дарови се користат во наједноставниот, секојдневен живот, во нашите секојдневни односи со луѓето, во најнепретенциозното, најобично опкружување.
Понекогаш ни се чини дека ова богатство мора да се бара далеку и високо над земјата, а ние би сакале да го напуштиме светот, размислувајќи да најдеме задоволување на нашата духовна жед далеку од вревата на светот. Но, избегнувајќи ги тешкотиите и неизбежната борба на кои сме изложени додека живееме меѓу луѓето, ние се оддалечуваме и од благодатта што Господ е подготвен да ни ја даде за оваа борба, меѓу сите тешкотии на животот, во самата комуникација со луѓето. , што често предизвикува ситни расправии.
Да се потсетиме дека спознанието за славата Божја е содржано во земјени садови и дека тоа ќе ни се открие во секојдневниот живот. Ако се трудиме да го дознаеме значењето на Крстот Христов, ќе го земеме сопствениот крст со полна вера и ќе го носиме без роптање. Тоа паѓа на среќа на секој човек и често се состои од секојдневни мали грижи и судири кои нè нервираат со постојано повторување. Можеби токму овој крст, кој ние доброволно би го замениле за крстот на друг, ќе не доведе до нашето богатство, до „срцата наши за да биде познанието на славата Божја во лицето на Исуса Христа светло“.
Од дневникот на еден православен
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/07/blog-post_98.html
