Грижа за утре

Еден христијанин често бил измачуван од разни идни работи. Неговата нервоза, што ќе се случи утре, што ќе се случи задутре, што не чека следната недела. Сета оваа грижа му ја задушуваше душата, што го направи многу несреќен.

Една ноќ, овој човек виде сон. Одеше по долг пат со торба на грбот. Товарот му бил тежок и застанал некаде да се одмори. Но, кога сакал да стане за да го продолжи патувањето, сфатил дека е невозможно да го подигне ранецот. Потоа го отвори ранецот за да види што има внатре. И што гледа! Мали делови. На едното однадвор пишуваше: „ова за утре“. Друга гласеше: „ова за задутре“. Третиот гласеше: „тоа е за денес“. Ова беше светло. Го подигна со радост и продолжувајќи го своето патување се разбуди.

Овој сон ја изразува трагична реалност. Грижата за утре, задутре, за една недела, за еден месец и за една година од сега, ни ја исполнува душата со вознемиреност и грижи, кои ни го одземаат мирот и го прават животот неподнослив. За да не ослободи од овие моменти на борба, нашиот Господ ги кажа тие бесмртни зборови: „И така, немојте да се грижите за утре, зашто утрешниот ден ќе се грижи за своето; на секој ден доста му е неговото зло“ (Матеј 6:34).