Искушенијата и испитите секогаш ќе постојат во нашите животи.

 Искушенијата и испитите секогаш ќе постојат во нашите животи.

Искушенијата и испитите секогаш ќе постојат во нашите животи. Тие само го менуваат обемот и формата.

Затоа надежта секогаш треба да постои во нашите животи. Без надеж нема да имаме храброст да ја продолжиме нашата борба.

Надеж за утре, надеж дека ќе победи љубовта, мирот, правдата, простувањето.

Никогаш не дозволувајте очајот да ви го допре срцето.

Сигурно можете да бидете тажни поради нешто што се случило, нешто што сте слушнале, нешто што сте претрпеле, но не дозволувајте тагата да се смири во вас. Веднаш свртете го умот и срцето кон Бога. Направете ја вашата молитва со солзи без анализа.

Сите сме поминале низ тешки ситуации и во иднина можеби ќе поминеме низ повеќе. Но, никогаш да не заборавиме дека овој живот има вредност кога ќе го искористиме максимумот од него. А тоа значи дека се трудиме да живееме како што сака Бог, за наше вечно добро.

Сè ќе помине, освен Господ. Така и радости и таги и благослови и искушенија ќе поминат и ќе исчезнат. Но животот нема да запре со нашата смрт, напротив, тогаш ќе започне. Значи, прашањето е како сме управувале со радостите и тагите, благословите и искушенијата на нашиот краток земен живот, за да го обликуваме нашиот вечен живот соодветно.

Затоа, не се задржувајте на неправдите на светот, не фокусирајте се на злобата на светот, не фокусирајте се на зборовите на безумните и злобните световни луѓе.

Но, да останеме во Христа, во Светлината, во Вистината, во Надежта, во Љубовта, во Животот.

„Ќе полудев од неправдата на овој свет, да не знаев дека последниот збор е Господов“ - Свети Пајсиј Светогорец 

Архимандрит Павлос Пападопулос 

Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/08/blog-post_7.html