Колку чуда игнорираме Боже мој!!!
Чудо е човек да заплаче и да најде некој во темнината на својата осаменост да му ја избрише солзата.
Чудо е да се најдат луѓе чии постоења се подредени на исти бранови должини.
Чудо е насмевката која се раѓа не само од шега туку и од убавината на постоењето и личноста на другиот.
Вашите последни зборови ќе бидат чудо бидејќи тие ќе бидат вашиот единствен и последен допир во животот, па затоа има огромна вредност.
Чудо е што ги гушкаш сопругата и децата затоа што еден ден ќе останат само на фотографија.
Чудо е кога другиот ќе ти каже „те сакам“ што значи дека една соба во неговото срце го напишала твоето име на ѕидовите.
Чудо е кога другиот ќе ти каже „извини“ што значи дека си бил за него бездомник во градот на неговото срце и сега те угости на најдоброто место.
Колку чуда игнорираме Боже мој!!!
отец Спиридон Скутис
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/06/blog-post_47.html
