Комплексот е едно, а понизувањето е друго. Меланхолијата е едно, а покајанието е друго....

Example Super-Admin User · 8 months ago

    1 minutes, 44 seconds



 





Комплексот е едно, а понизувањето е друго. Меланхолијата е едно, а покајанието е друго




Старецот еден ден ми рече: Христијанинот мора да ја избегнува болната религиозност и чувството на супериорност за својата доблест, и чувството на инфериорност за својата грешност. Комплексот е едно, понизувањето е друго, а покајанието е друго.

Еднаш ме посети еден секуларен психијатар кој го обвини христијанството затоа што, како што рече, тоа создава вина и меланхолија. Му одговорив: Признавам дека некои христијани, по своја или туѓа вина, се зафатени со болеста на вина, но и ти мора да признаеш дека световните се зафатени од полоша болест, гордоста.

А верската вина, блиска до Христа, заминува со покајание и исповед, но гордоста на световните, кои живеат далеку од Христа, не исчезнува.

Со овие ставови на старецот ми се разјаснија некои прашања што ги имав во врска со психолошките проблеми на христијанскиот живот. Разбрав дека Старецот сакаше да ја избегнеме гордоста, преоблечена во самоправедниот „христијански“ фарисејизам или самоосудувањето на „христијанската“ перидеска совест.

Видов дека дрскоста на оние кои се чувствуваат „чисти“ и кукавичлукот на оние што се чувствуваат „виновни“ не се суштински различни, дека тие се две страни на иста паричка, на гордоста.

Бидејќи вистински верниот христијанин се ослободува од вината со исповед и ослободување и се радува на слободата што му ја дал Христос, знаејќи дека тоа е дар од Бога, тој е благодарен и не го презира.

Тој е чист со Христовата крв, а не со своето дело. Така, тој се радува и се заблагодарува и не се фали, а згора на тоа сите други ги гледа како потенцијално добри преку крвта Христова.

Старецот ни го покажа патот, кој го заобиколил лошото (гревот) и најлошото (гордоста на доблеста) и довел до најдоброто, до смирението. Затоа се обидуваше да ја заштити автентичноста на понизувањето од опасностите од неговото фалсификување.

Ми велеше: Да бидеме понизни, но да не се понижуваме. Смирението е замка на ѓаволот, која носи очај и неактивност, додека вистинското смирение носи надеж и делото на Христовите заповеди.

Старецот, со своето учење, а повеќе со своите искуства, ги пасеше своите овци и ги водел на пасиштата на љубовта и смирението. Самиот го живееше понизувањето, верувајќи дека не е ништо, затоа што Бог е, како што рече, сè, и дека сè што видовме дека има не е негово, туку дар од Бога.


Извадок од книгата „Антологија на совети“ од Свети Порфириј Кавсокаливит 

Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/08/blog-post_26.html

Share:

Example Super-Admin User

Aut dolor fugit impedit incidunt. Unde repellat commodi illum voluptas. Quisquam consequatur autem quae ipsam. Corporis voluptate aspernatur minus omnis. Maiores aut fugit mollitia eaque. Praesentium facere alias dicta delectus et rerum. Dolorem animi cum cumque accusantium vel autem. Eos iste reprehenderit et odit eius voluptas modi. Sequi dolorum dolorem inventore saepe quibusdam. Impedit in est repudiandae consequatur fugit fugit. Dolorem et illum neque aut sint et.

All author posts

Related Posts

Image Description
7 months ago

Затоа ѓаволот во Црквата се плаши од едно

 Затоа ѓаволот во Црквата се плаши од едно Како што телото се храни со материјална храна, така и духот, душата мора да се храни со духовна храна, Светата Причест.Светата Причест ја менува природата на човекот и му обезбедува на човекот осветување, мир, блаженство. А ако многу христијани не напредува...

Image Description
10 months ago

Нашата грешка е што не го бараме Христос

 Нашата грешка е што не го бараме ХристосНекои му замеруваат на свештеникот кој не глуми бог…Се плашат дека свештеникот е нормален човек како нив...Наместо тоа, тие се плашат дека свештеникот е понормален од нив, без комплекси, без побожност, без пристојност.Не сакаат свештеникот да се занимава со м...

Image Description
8 months ago

Сонцето постои дури и во облаците...

 Сонцето постои дури и во облацитеСамо затоа што сме направиле грешка, не успеавме и згрешивме, не значи дека Бог престанал да нè сака или не оставил.Ако небото е облачно неколку часа или денови, тоа не значи дека сонцето не постои. Таму е зад облаците. Ќе се појави повторно.Бог е љубов, светлина, р...