Милоста ја носи Божјата милост кон човекот
Нашата милостина мора да потекнува од љубовта кон луѓето на кои им е потребна, не само материјална, туку и духовна помош.
Да им користиме и духовно. Кога на очајниот човек му даваме храброст и сила да ја продолжи својата борба, без разлика на искушението, и на тој начин да го избавиме од несреќата, оваа милост е многу голема.
Затоа она што им го нудиме на нашите ближни треба да доаѓа од срце, а не да биде формален чин. Знаеме дека компензацијата на милоста од самиот Бог е стократна. Ти даваш еден, Господ ти дава сто. Она што им го даваме на сиромашните е депонирано во банката Божја на Небесата и кога душата ќе го напушти овој живот, ќе го повлече депозитот од својата милостина.
Милосрдието се враќа стократно на овој и на другиот свет. Секогаш грижете се за сиромашните и помагајте им, бидејќи тие не претставуваат пред Бога. Милосрдието има голема моќ. Прво, мора да имаме духовно милосрдие, да покажеме љубов кон луѓето, а потоа искрено, со љубов и разумност, да им помагаме на другите.
Формална милостина не е важна. Важно е кога оној што покажува милост има љубов во него и од таа љубов преминува кон покажување милост кон сиромашните.
Господ не му дава важност на многу или на малку, туку од давањето на милостина и го благословува. Милоста се искачува на Божјиот престол. Ја носи Божјата благодат на човекот. Тој прави милост, тој наоѓа милост. Љубовта се шири, љубовта се прима.
Старец Ефрем Аризонски и Филотејски
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/11/blog-post_39.html
