"Внимавајте што зборувате, гените памтат се !"

"Внимавајте што зборувате, гените памтат се !"

               "Поголемиот дел од луѓето се уште не можат да ја сфатат поврзаноста на зборовите што ги изговараат и она што им се случува во животот. Зборот е една од главните структури на човекот и тој има директно влијание на нашиот генетски апарат. Човечката ДНК го чувствува зборот и ја разбира неговата смисла, па се што мислиме и зборуваме се втиснува во генот т.е. во неговата браново - генетска програма која што го менува наследениот, односно постоечкиот состав на секоја клетка, во една или во друга насока. Ако зборот е полн со негативно значење, структурата на ДНК-та започнува да мутира и на поколенијата им се предава деформирана. Темните мисли, изговарањето на навредливи и вулгарни зборови и акумулирањето на негативни чувства и особини можат да се наречат и "програма на самоуништување". Според нашите истражувања, клетвата предизвикува мутагено дејство слично на радиоактивно зрачење од 1000 Рендгени, а погрден збор или псовка пропратена со презир, со гнев, лутина и со омраза ја "спржува" човечката ДНК т.е. ДНК-та на оној кој што ја изговара и на оној кому му е таа упатена.
Јазикот е во тесна врска и со колективниот ум, а тој ја формира не само секоја поединечна личност, ами и менталитетот на народот или нацијата во целост. Затоа е важно да се знае влијанието на јазикот не само врз ДНК-та на поединецот, ами и врз ДНК-та на народот. Секој народ си има свој јазик и нивната молекула на ДНК го разбира јазикот и писмото што само тие го користат. "Чувај го јазикот свој како зеницата во окото свое" е поговорка која што воопшто не е случајна.
Значи, човекот како вајар го ваја својот генетски апарат и дотичната информација ја пренесува на следното поколение. Ако таа е негативна, тогаш од генерација во генерација, исто како што од топка снег може да се создаде лавина, негативната информација расте и самоуништувачки влијае врз потомството. Добрата вест е што светлите мисли и позитивните чувства и состојби, а пред се љубовта, мирот, среќата, добрината, простувањето, нежноста и благодарноста можат истата да ја неутрализираат и да ја преобразат, односно да ја регенерираат и да ја репрограмираат нашата ДНК. Во тоа помагаат и молитвата, медитацијата, здравата исхрана (свежа растителна), престојот во природа и активности кои што никого не повредуваат, а нам ни причинуваат големо задоволство и радост."
Академик Д-р Пјотр Гарјајев - ( "Браново - Лингвистичка Генетика")

 Maja BelevaHomeschool во Македонија