Борба во семејството
Старецот многу зборуваше за крстот на семејството, за тоа како ќе најдеш спас во својот дом, во обичната средина на куќата.
- Непријателот особено силно не напаѓа нас верниците со тоа што го нарушува мирот. Не ретко им се случува на ревносните на побожноста да искусат силна антипатија и непријателство од блиските поради нивната побожност, иако оние што се непријателски настроени кон нив не покажуваат дека стануваат нивни непријатели поради нивната побожност. Тука треба да бидете трпеливи.
Не се збунувајте, не очајувајте, туку запомнете ги зборовите на Спасителот: „И непријатели на човека ќе бидат неговите домашни“ (Матеј 10:36), поправете ги вашите недостатоци. Забележете зошто ве обвинуваат оние околу вас, какви страсти наоѓаат во вашето срце, бидејќи во животот внатре во куќата, сите страсти се јасно видливи и роднините добро ги знаат. Не сме исти како надвор од дома, каде што се криеме меѓу луѓе кои малку не познаваат.
Гледај се непристрасно, испитајте се.
Можеби навистина имаш тежок карактер, можеби се однесуваш нагло и диво кон ближниот, можеби си нефер итн. Отворете го своето срце, станете подружељубиви и простувајте, проширете го своето срце со љубов и држете се цврсто за побожноста. Обидете се да бидете нежни, без лутина, не давајте забелешки за сè, издржете нешто, надминувајќи го во тишина. Кога ќе почувствувате дека некое ваше откровение ќе предизвика пожар, тогаш замижувајте пред постапките на ближниот и молете се усрдно за него, бидејќи „сe извинува, во сe верува, на сe се надева, сe претрпува“ (1. Кор.13:7).
Мораме да кажеме дека секое семејство за секој негов член е како манастир, а понекогаш и потешко и построго. Внимавајте, да има мир во душата и да живеете во хармонија еден со друг. И ако мирот е нарушен, обидете се брзо да си простите еден на друг. сатаната со голема моќ се бори против оние кои му се посветени на Бога и работат за Него. Затоа мора да се трудиме да му благодариме на Господ кој со тагите што ни ги испраќа јасно ни покажува дека не сме туѓи за Него. „Кои Јас ги сакам, нив ги карам и казнувам“ (Отк. 3:19). Затоа, никогаш не завидувајте им на грешниците, кои живеат без сиромаштија, без таги и болести.
Страшна е ситуација кога Господ не казнува за гревовите. Утехата се дава како награда за трпение во неволја. Ако им простите на сите, на сите искрено, ги сакате без лицемерие, тогаш и вие секогаш и секаде ќе бидете утешени од Бога. Живејте во мир и хармонија.
Во едно семејство постојано се случувале непријатни работи. Душа тажна и измачена од постојаните напади дошла кај Старецот, но не можела да расудува со него. Тој и дал да прочита труд кој е поврзан токму со темата што ја мачела: „Светите Отци за навредите и искушенијата“. Читајќи го овој труд, сè во неа стана јасно. Навредата и тагата што ги чувствуваше исчезнаа.
од книгата ,, Старец Савва Утешителот,, (Схиигумен Савва Псково-Печерски)
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/12/blog-post_11.html
