Не барајте да го видите Бога, неподготвени!
Бог е многу милостив. Не доаѓа прерано, ненавремено.
Тој ни дава можност да се осудуваме себеси, да разбереме одредени работи и да не бараме Него да ни се појави во моменти кога Неговото присуство за нас би значело осуда.
Би сакал да ви дадам пример за ова. Пред многу години некој дојде да ме види.
Тој ме замоли да му го покажам Бога, јас му реков дека не можам да го направам тоа, но додадов дека, дури и да можам, тој нема да може да го погледне Бога, мислев дека за да се сретне Бог мора да има нешто заедничко со Него, нешто што им дава на очите да видат и умот да разберат.
Тој човек ме праша зошто ги кажувам овие работи, па му предложив да размисли неколку минути и да ми каже дали има стих од Евангелието што особено го трогнало, за да може да види каква врска има помеѓу Бога и самиот себе.
Така тој ми одговори „да, тоа е во осмата глава од Евангелието по Јован, делот што зборува за каменувањето на една жена, фатена во прељубодејство “.
"Ах, да!" Реков: „Ова е еден од најубавите и најтрогателните пасуси во Евангелието“.
„Сега“, реков, „седни и размисли искрено: во опишаната сцена, кој си ти...
Мојот човек размислуваше малку и потоа рече:
„Се чувствувам како да сум единствениот Евреин кој не би заминал, но би ја каменувал жената“.
Затоа го погледнав и му одговорив:
„Фалете го Бога кој не дозволува да се сретнете со Него лице в лице!
Митрополит Антониј Сурожски
Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/12/blog-post_91.html
