Време е да го запалиме јагленот од минатото и да го ставиме темјанот на надежта на него.

 Време е да го запалиме јагленот од минатото и да го ставиме темјанот на надежта на него

Не можеме да ги промениме грешките што ги направивме.

Создадените рани не се бришат.Минатото е тоа што е.

Но, она што можеме да го направиме е да избереме сега да живееме без да ги правиме истите грешки, но и да дозволиме нашите рани да зараснат, без да ги гребеме, без повторно да ги иритираме. Тешко да, но не и невозможно.

Тешко е да се затвори раната што ни е во душата и срцето, но се додека ја резбаме, само си нанесуваме штета.

Доволно страдавме. Време е да се ослободиме. Време е да се запали јагленот од минатото и да се стави темјан на надежта на него.

Време е да живееме без вина, без болка, без заматување на нашите солзи.

Бог не живее во нашето минато. Останува во нашето сега. Ако се покајавме за нашите грешки, тие беа избришани.

И ако нè повреди нешто или некој, да одвоиме време. Но, да не го поминуваме животот во мизерија или во улога на жртва или во огорченост.

Затоа што сè што успеваме е да си правиме неправда, да ги лишиме нашите срца од радост, да ги исклучиме нашите души од допирот на небото.

Повторно велам...запали го јагленот од минатото и стави го темјанот на надежта на него...

Архимандрит Павлос Пападопулос 

Source: https://poukinasvetitestarci.blogspot.com/2024/07/blog-post_9.html